209

Z traktatu św. Ireneusza, biskupa, Przeciw herezjom (księga 4, 17, 4-6) Bóg nie żądał od Izraelitów ofiar i całopaleń, ale dla ich własnego dobra domagał się posłuszeństwa i prawości. Objawiając im swoją wolę, mówił przez proroka Ozeasza: ,,Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary, poznania Boga bardziej niż całopaleń". Ale i nasz Pan podobnie ich napominal, mówiąc: ,,Gdybyście zrozumieli, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary, nie potępialibyście niewinnych". W tych słowach zaświadczył o prawdomówności proroków, Izraelitów natomiast zganił z powodu ich zawinionej niewiedzy. Swym uczniom polecił składać Bogu w ofierze pierwociny z Jego stworzeń. Nie jakoby tego rzeczywiscie potrzebował, ale by oni sami nie okazali się niewdzięczni i pozbawieni duchowego owocu. Wziął przeto chleb należący do rzeczy stworzonych i dzięki składał, mówiąc: ,,To jest Ciało moje". W podobny sposób wziął kielich z winem, stworzonym jak i my sami, stwierdził, iż jest ono Jego własną Krwią, i ustanowił nową ofiarę Nowego Przymierza. Kościół, otrzymawszy od Apostołów tę ofiarę, na całym świecie składa ją Bogu, który daje nam pożywienie jako zadatek darów Nowego Przymierza. Przymierze to zapowiedział Malachiasz, jeden z dwunastu proroków, w słowach: ,,Nie mam w was upodobaniaa - mówi Pan Wszechmogący - i nie przyjmę z waszych rąk ofiary. Albowiem od wschodu słońca aż do zachodu moje imię czczone będzie między narodami, a na każdym miejscu dar kadzielny składany będzie memu imieniu i ofiara czysta; albowiem wielkie jest moje imię między narodami - mówi Pan Wszechmogący". Tymi słowami wskazał wyraźnie, iż dawny ład Przymierza przestanie składać ofiary Bogu, że natomiast na każdym miejscu będzie Mu składana ofiara czysta; imię zaś Jego będzie czczone pośród narodów. Jakież bowiem jest inne imię sławione między narodami, jeśli nie imię Pana naszego, przez którego wywyższony jest Ojciec i wywyższony jest człowiek? A ponieważ jest to imię Jego własnego Syna, który przezeń stał się człowiekiem, dlatego nazywa je swoim własnym, gdyby bowiem jakiś król sporządził obraz swego Syna, słusznie mógłby nazwać go swoim, ponieważ jest obrazem Syna i ponieważ sam go sporządził. Podobnie imię Jezusa Chrystusa, czczone na całym świecie, Ojciec nazywa swoim, bo jest imieniem Jego Syna i sam je nadał dla zbawienia ludzi. Ponieważ imię Syna należy do Ojca i Kościół składa ofiarę Bogu Ojcu przez Jezusa Chrystusa, słusznie powiada prorok: ,,Na każdym miejscu będzie składany memu imieniu dar kadzielny i ofiara czysta". Otóż darem kadzielnym, jak mówi święty Jan w Apokalipsie, są modlitwy świętych.

209