388

VII T Y D Z I E N Z W Y KŁY PONIEDZIAŁEK  Mk 9, 14-29 "Wszystko jest możliwe dla tego, kto wierzy" 1. Bardzo często słyszy się dzisiaj - nie tylko z ust ludzi niewierzących - narzekania na słabość religii wobec trudnych problemów, jakie przynosi codzienne życie, indywidualne i społeczne. Sami obserwujemy różne niepokojące znamiona tej słabości. Słabość człowieka wierzącego - który traci wiarę w zetknięciu z prądami laickimi, materialistycznymi. Słabość żony i matki, które nie są zdolne przekonać swych najbliższych do praktyk religijnych. Słabość człowieka cierpiącego - który łamie się moralnie pod presją niepowodzeń. Słabość Kościoła - który nie może podołać ciężkim problemom społecznym, takim jak wojna, głód, ucisk, prześladowania rasowe. A przecież to jest na sama religia, która niegdyś w szybkim czasie zdobyła świat i stała się religią panującą w wielu krajach i narodach. Czy taka, jaką ją dzisiaj znamy, jest ona równie zdolna do jakiejś zdobywczej kampanii? Siłą religii jest siła wiary; taka jest religia, jaka jest wiara jej wyznawców. Tej nieugiętej siły wiary domaga się Chrystus. 2. Jakiś człowiek przyprowadził z sobą swego syna epileptyka, którego uczniowie Chrystusa nie zdołali uzdrowić. Pan Jezus wypowiada gorzkie, nawet dziwnie brzmiące słowa: O plemią niewierne, dopóki mam być z wami? Dopóki mam was cierpieć? Możliwe, że Chrystus daje wyraz goryczy ,,z powodu niewiary tych, co są Nim chodzili, szukając jedynie własnych korzyści lub gonią za sensacją (KT). Możliwe, że Chrystus wyrzuca zbył małą wiarę zarówno uczniów, o także ojca owego epileptyka. Okrzyk Chrystusa jest ,,okrzykiem istoty, która należy do innej, nadprzyrodzonej sfery, choć jest zaangażowana w sfereę psyrodzoną. Niemniej Chrystus nie odmawia swej cudownej pomocy: Przyprowadzcie go do Mnie. Lecz żąda od proszącego ojca jednego warunku, wiary: Wszystko mozliwe jest dla tego, kto wierzy. A usłyszawszy wyznanie wiary, uzdrawia chorego. Gdy Apostołowie, którym nie udała się sprawa, pytali Chrystusa o powód swego niepowodzenia, On im wyjaśnił: Z powodu małej wiary waszej. 3. Wszystko mozliwe jest dla tego, kto wierzy. Chrystus żąda więc wiary; mało powiedzieć: mocnej - żąda wiary wszechmocnej. Nie sakreśla jej żadnych granic: Wszystko jest mozliwe... Bóg, który jest miłością nie może nie odpowiedzieć na bezgraniczne zaufanie człowieka. Wyrazem tego zaufania jest modlitwa. Chrystus zaznacza, że tak cudowne wyniki można osiągnąć wiarą, modlitwą i pstem.. Chodzi, oczywiście, o usilną modlitwę. Sw. Grzegorz Wielki: ,,Pan Bóg chce być zwyciężonym przez naszą natarczywość." Przez ufną modlitwę człowiek nawiązuje serdeczny kontakt z Bogiem i wpływa na wszechmoc Bożą. W tej myśli mówi św. Jan Chryzostom, że modlący się człowiek trzyma rękę na sterze świata. Można powiedzieć, że taki człowiek wraz z Bogiem rządzi światem, poniewas przejmuje Boski punkt widzenia i obcuje z Tym, który wszystko dzierży w swym ręku. J.Zieja, Przyjdź Panie, 1966, s. 218: ,,Modlitwa doskonała i post prawdziwy jednoczą naszego ducha z Bogiem i czynią nas przydatnymi narzędziami w rękach Bożych. Trwającego w tym stanie ducha napełnia Boża moc..." Człowiek oddany Bogu ma udział w mądrości Bożej, w której uczestniczy. Człowiek owładnięty tak silną wiarą - przekonuje swoje otoczenie, może i wywomje protest, ale zmusza do zastanowienia, a przede wszystkim sam nigdy nie kapituluje w obliczu trudności. Umie dostrzec wszelkie przejawy działania Bożego i ,nigdy nie czuje się opuszczonym. Modlitwa i nadzieja, 1975, s. 68: ,,Długo prosiłeś Boga, by powrócił ci utracone zdrowie. Tak długo, aż zmieniłeś się w kogoś nowego, w ,,kogoś-kto-prosi-Boga". A wtedy ze zdziwieniem spstrzegłeś, że nie prosisz Go już o to zdrowie, na którym ci tak zależało." Czy wiara, jaką żywimy dla Chrystusa, jest nade wszystko mocna? Temu Chrystusowi, który udziela nam odpowiedzi na wszystkie nasze pytania, który swoje słowa potwierdził swym życiem i śmiercią, który dla nas żył i umarł. Czy temu Chrystusowi my chcemy ofiarować dar naszej wiary? Wołajmy dsiś do Niego: Wierzę, Panie! Zaradź memu niedowiarstwu!

388