435 |
PIĄTEK Mt 10, 16-23 Odwaga świadczenia. 1. W procesach kanonizacyjnych na pierwszym miejcu bada się, czy kandydat na ołtarze odznaczał się cnotą roztroprości... Człowiek święty to przede wszystkim człowiek roztopny, . . .który ma wielkie wyczucie realizmu życiowego i tak postępuje, aby w jego konkretnych warunkach zdziałeć jak najwięcej dobrego" (T. Burzynski, Roztropność). Sołowiew twierdził, że aby być szczęśliwym, trzeba być zawsze roztropnym. Można nad tym dyskutować, gdyż szczęście to sprawa złożona. Ale faktem jest, że brak roztropności powoduje wiele nieszczęść. 2. W Ewangelii z ust Chrystusa padła zachęta do roztropności: Bądźcie roztropni już węże... Roztropność to cnota nadprzyrodzona, która skłania rozum, aby we wszelkich okolicznościach obierał właściwe środki wiodące do celów - podporządkowując je zawsze celowi ostatecznemu. A więc czynnikiem decydującym o cnocie roztropności nie jest sam tylko naturalny rozum, inteligencja czy spryt, ale rozum oświecony wiarą. Taka roztropność czerpie siły i natchnienie z prawd i zasad ewangelicznych. |
435 |