48
3. niedziela
Adwentu
Wtedy przejrzą oczy
niewidomych
i uszy głuchych
się otworzą. Wtcdy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło krzyknie. I
odkupieni
przez Pana powrócą. Przybędą na Syjon z radosnym
śpiewem, ze
szczęściem
wiecznym na twarzach. Osiągną radość i szczęście,
ustąpi smutek
i wzdychanie.
—
Oto słowo Boże.
Psalm responsoryjny Ps 146(145)
Relren: Przybadź. o Panie, aby nas wybawić.
Bóg dochowuje wierności na
wieki.
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
Chlebem karmi głodnych, wypuszcza
na wolność więźniów. R.
Pan przywraca wzrok ociemniałym,
Pan dźwiga poniżonych.
Pan kocha sprawiedliwych,
Pan strzeże przybyszów. R.
Ochrania sierotę i wdowę,
lecz występnych kieruje
na bezdroża.
Pan króluje
na wieki,
*
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.
R.
Drugie czytanie Jk 5,7—10
Przyjście Pana jest już bliskie.
—
Zgromiwszy bogaczy
św. Jakub zwraca się do swoich „braci”, do ubogich:
zacheca ich do wytrwania aż do przyjścia Pana, który
ich wyzwoli z ucisku. Wiara ubogich streszcza się
w
nadziei. Tylko ubogi
ma
nadzieję, bogacza przygniata
strach. Przyjście Pana, który już „stoi przed drzwiami”,
daje
św. Jakubowi podstawę do udzielenia jeszcze innego napomnienia: nie czas na
krytyki i szemranie
—
byłoby to fałszywe uprzedzanie przyszłego sądu.
