125
2. niedziela Wielkiego Postu
Czytanie z Księgi
Rodzaju:
Pan Bóg rzekł do Abrama: „Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu
twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem
z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i
twoje
imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i Ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej
ziemi”. Abram udał się
w drogę, jak mu Pan rozkazał, a z nim poszedł i Lot.
—
Oto słowo Boże.
Psalm responsoryjny Ps 33(32)
Refren: Mamy nadzieję w miłosierdziu Pana.
Słowo Pana jest prawe,
*
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość,
*
ziemia jest pełna Jego łaski. R.
Oczy Pana zwrócone na bogobojnych,
*
na tych, którzy czekają na Jego łaskę,
aby ocalił ich życie od śmierci
i
żywił ich w czasie głodu. R.
Dusza nasza oczekuje Pana, On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska
według nadziei,
którą pokładamy
w
Tobie. R.
Drugie czytanie 2 Tm 1,8b—10
Bóg nas powołuje i oświeca.
—
Celem historii jest uczestnictwo ludzi w „życiu i nieśmiertelności” Boga. Na tym polega nasze „wybawienie i święte wezwanie”.
Nie nasza to zasługa, lecz dzieło i „łaska”
—
dar Boga.
