36
|
|
36 | |
|
279 |
|
Bojaźń i wielka radość — to według św. Mateusza główne reakcje tych, którzy spotykają się ze Zmartwychwstałym lub dowiadują się, że On żyje. Dziś ta radość staje się naszym udziałem. Wiara i radość wielkanocna winny opromieniać każde odejście, każdą śmierć najbliższych i znajomych. + Słowa Ewangelii według św. Mateusza: Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień I usiadł na nim. Postać jego była jak błyskawica, a szaty jego białe jak śnieg. Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i podrętwieli jak umarli. Anioł zaś przemówił do niewiast: „Wy się nie bójcie! Bo wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał. A idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom: Powstał z martwych i udaje się przed wami do Galilei. Tam Go ujrzycie. Oto, co wam powiedziałem”. Pospiesznie więc oddaliły się od grobu z bojaźnią i wielką radością i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: „Witajcie”. One zbliżyły się do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: „Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą”. — Oto słowo Pańskie.
Chrystus zmartwychwstał. — Gdy Jezus został pojmany, uczniowie rozproszyli się. Nie oczekiwali żadnego zmartwychwstania. Także niewiasty idące do grobu nie spodziewały się, że spotkają anioła, który im powie, że Jezus żyje. |
|
|
36 | |