471
XVII. NIEDZIELA ZWYKŁA
Mądrość, o której mówi Pismo św., nie jest zbyt ceniona w naszym świecie, nie przynosi korzyści materialnych. Na ogół ludzie nie wiedzą, czym ona jest
—
doświadczeniem, którego nabywa się z biegiem przeżywanych lat? Być może. Prawdziwa mądrość jest czymś więcej niż sztuką życia. Zdobywamy
ją,
gdy wśród radości i cierpień, z wielkim wysiłkiem uczymy się dróg Bożych i
ludzkich
oraz gdy poznajemy samych siebie. A to nie jest sprawą tylko wieku, uzdolnień i dobrej woli.
Mądrość jest darem Boga, darem nieodzownym aby nasze życie było udane. Bóg udziela jej każdemu, kto jej szuka na właściwych drogach i pokornie o nią prosi.
Antyfona na wejście: Bóg
jest w swoim świętym
mieszkaniu,
Bóg dom gotuje dla opuszczonych,
On sam swoj emu ludowi daje potęgę i siłę (Ps 68(67),6.7,36).
Chwała na wysokości
Kolekta:
Boże, Obrońco ufających Tobie, bez Ciebie nic nie jest mocne ani święte,
+
okaż nam
swoje wielkie miłosierdzie i spraw, abyśmy pod Twymi rządami i
Twoim przewodnictwem dobrze używali rzeczy przemijających, nieustannie ubiegając się
o
dobra wieczne. Przez naszego Pana..