423
8.
niedziela zwykła
Pierwsze
czytanie Iz 49,14—15
Bóg nie opuszcza swego ludu. W poprzednich rozdziałach (Iz 45 i 46) prorok starał się przekonać swój naród, że
Bóg wyprowadzi go z niewoli
i pomoże wrócić
do ojczyzny, ponieważ dla Boga, Stwórcy świata i Pana
historii, nie
ma nic niemożliwego. Naród podaje jednak
w wątpliwość
te zapowiedzi twierdząc: „Pan
mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał”. Na to Bóg daje
wzruszającą
odpowiedź (Iz 40,15—20). Pierwsze czytanie jest jej początkiem. Podany jest w
nim powód, dla którego
Bóg nie może zapomnieć o
swoim narodzie. Jest nim
miłość. Zaskakujące jak na Stare Przymierze jest to, że
Bóg kocha swój lud nie tylko miłością ojca, ale i
czułością matki.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza:
Mówił Syjon:
„Pan mnie opuścił, Pan
o mnie zapomniał”. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta,
która kocha syna swego łona? A
nawet gdyby
ona
zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie.
—
Oto słowo
Boże.
Psalm responsoryjny Ps 62(61)
Refren: Jedynie w
Bogu
spokój znajdzie dusza.
Jedynie w Bogu spokój znajduje ma dusza,
od Niego przychodzi moje zbawienie.
Tylko On jest opoką i zbawieniem moim,
twierdzą
moją, więc
się nie zachwieję. R.
Jedynie w Bogu szukaj spokoju, duszo moja, bo
od
Niego pochodzi moja nadzieja.
On tylko
jest skałą i zbawieniem moim, On moją twierdzą, więc się nie zachwieję.
R.
W Bogu zbawienie moje i chwała.
*
Bóg opoką mocy mojej i moją ucieczką.
W każdym czasie Jemu ufaj, narodzie.
Przed Nim
wylejcie wasze serca.
R.
