503
XXIII NIEDZIELA
ZWYKŁA
Zyciu
wspólnoty
zagraża
nie
tylko błędna nauka. Daleko groźniejsze może być złe postępowania,
fałszywa
działalność. Czy jesteśmy świadomi odpowiedzialności za to, że ktoś z naszej wspólnoty idzie złą drogą?
To jego sprawa, nie moja; powinno się respektować
wolność
każdego człowieka
—
słyszymy
w
takich przypadkach. Uszanowanie
wolnościdrugiego jest
naszym obowiązkiem. Ale
w tym wypadku chodzi nie
o
wolność,
ale o
zatracenie,
zgubę, śmierć brata, bliźniego.
Powiedzieć przyjazne słowo temu, kto „zgrzeszył przeciw
tobie”,
cierpieć
z nim i
za
niego, wskazać i ułatwić
mu drogę
—
wymaga wiele pokory i
miłości. Ale
do tego zobowiązuje nas Jezus. To
winien
jest każdy każdemu
w społeczności wierzących. Gdybyśmy postępowali
inaczej, nie moglibyśmy
nazywać
się braćmi i siostrami.
Antyfona na wejście:
Panie, jesteś
sprawiedliwy
*
i wyrok Twój jest słuszny, postąp ze swoim sługą
według Twej dobroci (Ps 119(118),137.124).
Chwała na wysokości
Kolekta:
Boże, Ty
nam
zesłałeś Zbawiciela
i uczyniłeś nas
swoimi
przybranymi dziećmi, +
wejrzyj łaskawie na wierzących w Chrystusa i obdarz ich prawdziwą
wolnością i
wiecznym
dziedzictwem.
Przez
naszego
Pona...