532
28. niedziela zwykła
Pierwsze
czytanie Iz 25,6—10a
Uczta mesjańska.
—
Rozdziały 24—27 Księgi Izajasza
są
zbiorem apokaliptycznych tekstów pochodzących z późniejszych czasów, niż te, w których żył prorok Izajasz. Zapowiadają one ostateczne, eschatologiczne urzeczywistnienie królestwa Bożego. Najpierw Bóg dokona sądu nad ppotęgami nieba
i
ziemi
(24,21),
potem
objawi wobec wybranych swoją chwałę i zwoła wszystkie narody na ucztę koronacyjną
(por. Ew.).
Zostanie przezwyciężona ich duchowa ślepota
i zwyciężona śmierć. A więc
nie
sąd jest
ostatnim
słowem Boga, lecz zbawienie i radość
(por.
Ap 21). Gdy
Jezus
zasiadł
ze swymi uczniami
do Ostatniej Wieczerzy i dał początek Nowemu
Przymierzu, rozpoczęła się wypełniać wielka wizja
pierwszego czytania. Obecnie żyjemy w czasach, w których Bóg zaprasza przez Kościół narody
świata, aby przyszły na
Jego ucztę
wieczystą.
Czytame z Księgi proroka Izajasza:
Pan
Zastępów przygotuje
dla wszystkich ludów
na tej górze ucztę z tłustego mięsa, ucztę z wybornych win,
z najpożywniejszego mięsa, z najwyborniejszych
win. Zedrze
On na tej górze
zasłonę, zapuszczoną
na twarzy wszystkich
ludów, i całun, który okrywał wszystkie narody. Raz na zawsze zniszczy
śmierć. Wtedy Pan
otrze
łzy z każdego
oblicza,
odejmie hańbę swego ludu po całej ziemi, bo Pan
przyrzekł. I powiedzą
w
owym dniu: „Oto nasz
Bóg,
Ten, któremuśmy
zaufali, że
nas wybawi; oto
Pan, w
którym złożyliśmy naszą
ufność;
cieszmy
się i radujmy z Jego zbawienia! Albowiem ręka
Pana spocznie na tej górze”.
—
Oto słowo Boze.
