127


838

6. niedziela zwykła

Psalm responsoryjny Ps 32(31)

Refren: Tyś mą ucieczką i moją radością.

Szczęśliwy człowiek, któremu odpuszczona została nieprawość, a jego grzech zapomniany.
Szczęśliwy ten, któremu Pan nic poczytuje winy,
a w jego duszy nie kryje się podstęp. R.

Grzech wyznałem Tobie i nie ukryłem mej winy. +
Rzekłem: „Wyznaję mą nieprawość Panu”, * a Ty darowałeś niegodziwość mego grzechu.

Cieszcie się i weselcie w Pauu, sprawiedliwi,
radośnie śpiewajcie wszyscy prawego serca. R.

Drugie czytanie 1 Kor 10,31—11,1

Sw. Paeł naśladowcą Chrystusa. Drugie czytanie należy do pewnej całości (1 Kor 10,14—33), w której św. Paweł porusza sprawę spożywania pokarmów ofiarowanych bożkom, co niektórzy bojaźliwi chrześcijanie uważali za grzech. Inni natomiast, słusznie wychodząc z założenia, że bogowie pogańscy nie istnieją, traktowali rzecz obojętnie. Postępowanie tych ostatnich gorszyło bojażliwych. W związku z czym św. Paweł podaje ogólną zasadę: „Wszystko wolno, ale nie wszystko bududuje” (I Kor 10,23).

Chrześcijanin powinien mieć jasne i pewne sumienie oświecone wiarą; nie musi sumienia - innych, może bojaźliwych, czynić normą dla własnego postępowania. Ta wolność ma jednak pewne granice: nie może stać się zgorszeniem dla słabszego brata. Dlatego Apostoł określa najwyższą normę postępowania: "wszystko na chwałę Bożą czyńcie”, uzupełniając ją słowami o naśladowaniu Chrystusa, o nieszukaniu własnej korzyści. O służeniu dobru ogólnemu. Ta zasada obowiązuje i mnie w różnych sytuacjach życiowych.

127