838
6. niedziela zwykła
Psalm responsoryjny Ps 32(31)
Refren: Tyś mą ucieczką
i moją radością.
Szczęśliwy człowiek, któremu
odpuszczona została nieprawość,
a jego grzech zapomniany.
Szczęśliwy
ten,
któremu Pan
nic poczytuje winy,
a w jego duszy nie kryje
się podstęp. R.
Grzech wyznałem Tobie i nie ukryłem
mej winy. +
Rzekłem: „Wyznaję mą nieprawość Panu”,
*
a Ty darowałeś niegodziwość mego grzechu.
Cieszcie się i weselcie w Pauu, sprawiedliwi,
radośnie śpiewajcie wszyscy prawego serca. R.
Drugie czytanie 1 Kor 10,31—11,1
Sw. Paeł naśladowcą Chrystusa. Drugie czytanie należy do pewnej całości
(1 Kor 10,14—33), w
której
św. Paweł porusza
sprawę spożywania pokarmów ofiarowanych bożkom, co niektórzy bojaźliwi chrześcijanie uważali za grzech. Inni natomiast, słusznie wychodząc z założenia, że bogowie pogańscy nie istnieją, traktowali rzecz
obojętnie.
Postępowanie tych ostatnich
gorszyło bojażliwych. W związku z czym św. Paweł podaje
ogólną zasadę: „Wszystko wolno,
ale nie wszystko bududuje” (I Kor 10,23).
Chrześcijanin powinien mieć jasne i pewne sumienie oświecone wiarą; nie musi sumienia
-
innych, może bojaźliwych, czynić
normą dla
własnego postępowania. Ta wolność
ma
jednak pewne granice: nie może stać się
zgorszeniem dla słabszego brata. Dlatego Apostoł określa najwyższą normę postępowania: "wszystko na chwałę Bożą czyńcie”, uzupełniając
ją
słowami
o naśladowaniu Chrystusa, o nieszukaniu
własnej korzyści.
O służeniu dobru ogólnemu. Ta zasada obowiązuje
i
mnie
w różnych sytuacjach życiowych.