14


725

3. niedziela Adwentu

„Ogromnie sie weselę w Panu, dusza moja raduje się w Bogu moim, bo mnie przyodział w szaty zbawienia,, okrył mnie płaszczem sprawiedliwości, jak oblubieńca, który wkłada zawój, jak oblubienicę strojną w swe klejnoty. Zaiste, jak ziemia wydaje swe plony, jak ogród rozpienia swe zasiewy, tak Pan Bóg sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość i chwalba wobec wszystkich narodów”. —
Oto słowo Boże.

Psalm responsoryjny Łk 1.46—50.53—54

Refren: Duch mój się raduje w Bogu, Zbawcy moim.

Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojei służebnicy, oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. R.

Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, świgtc jest imię Jego.
A Jego miloaierdnie z pokolenia na pokolenie nad tymi, co się Go boją. R.

Głodnych nasycił dobrami, * a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem, * pomny na swe milosierdzie. R.

Drugie czytanie 1 Tes 5,16—21

Przygotujcie duszę i ciało na przyjście Pana. — Mające nastąpić „przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa” określa i wywiera wpływ na życie Kościoła i poszczególnych wspólnot chrześcijańskich. Radość, nieustanna modlitwa, wdzięczność dla Boga, szacunek wobec drugich, uznanie w nich darów Bożych; oto w jaki sposób przejawia się na zewnątrz Duch Swięty, który żyje w tych społecznościach i w każdym peszczególnym człowieku, Krytyczne badanie wszystkiego, co się w takiej społeczności dzieje, jest także dare, Ducha Swiętego.

14