731
4. niedziela
Adwentu
„Zawarłem przymierze z moim
wybrańcem,
przysiągłemm mojemu słudze Dawidowi;
Utrwalę
twoje
potomstwo na wieki
i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia”.
R.
On będzie
wołał
do Mnie: „Ty jesteś moim Ojcem, moim Bogiem, opoką mego zbawienia”.
Na wieki zachowam dla niego łaskę
I trwałe będzie moje z nim przymierze. R.
Drugie czytanie Rz 16,25—27
Tajemnica ukryta
od dawnych wieków została objawiona.
—
Kończąc List do Rzymian,
św. Paweł kieruje
do Boga słowa uwielbienia. Z Niego czerpie
Ewangelia
swą moc przekonywania i zbawiania. To On powołał do istnienia Kościół w Rzymie, On pomaga wierzącym
zrozumieć Ewangelię i daje im siłę życia według niej.
W Starym
Tostumeacie tajemnica zbawienia była
zaledwie naszkicowana. Dopiero w Ewangelii została w
pełni objawiona: Bóg posyłając swego Syna
na
świat, wkroczył w jego historię, odtąd wszystkie narody ziemi zostały powołane do wiary. Oczywiście tym samym
Bóg
nie
usunął ze świata problemów,
które nękają
ludzkość. Nie zademonstrował żadnej zewnętrznej
siły
—
ale przez głupstwo krzyża uczynił nas zdolnymi do zromienia naszego ludzkiego losu, opanowywania go
i znoszenia.
Czytanie z Listu św. Pawła Apostoła do Rzymian:
Bracia: Temu, który ma moc utwierdzić was zgodnie z Ewangelią i moim głoszeniem Jezusa Chrystusa, zgodnie z objawioną tajemnicą, dla dawnych
wieków ukrytą,
teraz jednak ujawnioną, a przez
pisma prorockie na rozkaz odwiecznego Boga wszystkim narodom obwieszczoną, dla skłonienia do posłuszeństwa wierze, Bogu, który jedynie jest mądry, przez Jezusa Chrystusa, niech będzie
chwała na wieki wieków.
Amen.
Oto słowo Boże.
