742
2.niedziela Wlk.Postu
Nie odmawia się:
Chwała na wysokości.
Kolekta:
Boże, Ty nam nakazałeś słuchać Twojego umiłowanego Syna,
+ ożywiaj naszą wiarę swoim
słowem,
*
abyśmy odzyskawszy czystość duszy, mogli
się cieszyć oglądaniem Twojej chwały. Przez
naszego Pana...
Pierwsze czytanie Rdz
22,1—2.9-—1315—18
Ofiara Abrahama.
—
Bóg wystawił Abrahama na tak ciężką próbę, że jego wiara mogła się załamać. Wydawałoby się, że takie postępowanie Boga stawia pod znakiem Jego obietnice i przyszłość Abrahama. Czyżby Bóg był
tak nieobliczalny,
tak chciwy władzy
i tak okrutny? Czy potrzebna była
aż
taka próba,
aby poznać, co kryje się w człowieku?
Nie, dla Boga
nie jest to konieczne, ale człowiek
powinien przynajmniej odczuć, że Bóg jest wielki, niepojęty, inny. Przez cierpienie
i
wyrzeczenie człowiek
wewnętrznie dojrzewa
i
osiąga
taką
wolność, która czyni
go w pełni człowiekiem.
Czytanie z Księgi Rodzaju:
Bóg wystawił Abrahama na próbę. Rzekł
do
niego:
„Abrahamie!” A gdy
on odpowiedział: „Oto jestem”, powiedział: „Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym
z
pagórków, jaki ci wskażę”. A gdy przyszedł na
to miejsce,
które
Bóg
wskazał, Abraham zbudował
tam ołtarz, ułożył na nim drwa
i związawszy syna swego, Izaaka położył go na tych drwach na ołtarzu.
