747
3.NIEDZIELA WIELKIEGO
POSTU rok B
Przed pytaniem: Co powinniśmy czynić?
—
stoi
inne
pytanie: Kim jesteśmy?
W całym stworzonym świecie
człowiek jest jedyną istotą, do której
Bóg przemówił
i
ciągle
na nowo przemawia
Nie
dotyczy
to tylko
chrześcijan. Nieistotne, jaką formę przybiera to zwracanie się Boga do nas: objawienia, obietnicy czy
żądania. Także obietnica jest żądaniem,
a żądanie objawienicm i obietnicą.
Nie
lubimy, gdy
się nam przypomina
o przykazaniach. Odnosimy wówczas wrażenie, że jesteśmy przymuszani od zewnątrz.
Ale Bóg przemawia także od wewnątrz,
w naszym
sumieniu. Powinniśmy pojąć,
że każde przykazanie jest równocześnie wielką propozycją
i obietnicą.
Antyfona na wejście: Oczy moje
są
zawsze zwrócone ku Panu, bo On uwalnia moje nogi z sidła.
Wejrzyj na mnie i zmiłuj
się nade mną,
bo jestem
samotny
i nieszczęśliwy (Ps 25(24),1 5—16).
Nie odmawie się;
Chwała na wysokości.
Kolekta:
Boże, źródło wszelkiego miłosierdzia i dobroci, Ty nam wskazałeś jako lekarstwo na grzechy post, modlitwę i jałmużnę,
+ przyjmij nasze
pokorne przyznanie się do przewinień, które obciążają nasze sumienia, i podźwignij nas w swoim
miłosierdziu. Przez naszego Pana...
