37


748

3. Niedz.Wlk.Postu

Pierwsze czytanie Wj 20,1-17

Ogłoszenie przykazań Bożych. - W Izraelu obchodzono doroczną uroczystość, która upamiętniała wydarzenia spod góry Synaj: zawarcie przymierza i nadanie Dekalogu. Bóg uwolnił potomków Abrahama niewoli egipskiej, prowadził przez pustynię pod górę Synaj i tu zawierając z nimi przymierze, uczynił ich swoim narodem. Przykazania były konieczne, aby Izrael mógł żyć i rozwijać się jako naród Boży. Regulowały one jego stosunki religijne i społeczne. Podstawowym żądaniem pierwszych trzech przykazań jest wiara i czcić należna jedynemu i prawdziwemu Bogu. Pozostałe jasno określają, jak służyć Bogu żyjąc z innymi w pokoju i ładzie wewnętrznym.
Dekalog również obecnie, w Nowym Przymierzu, określa granica dobra i zła, dobru wyznacza najszerszy krąg, poza którym istnieje już tylko zło, grzech i potępienie. W centrum tych niepojęcie wielkich obszarów, w ramach których winien człowiek realizować dobro — stoi Jezus ze swoim przykazaniem: "abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem”.

Czytanie z Księgi Wyjścia:
W owych dniach mówił Bóg wszystkie te słowa: Ja jestem Pan, twój Bóg, którym cię wywiódi z Ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz mial cudzych bogów obok Mnie. Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią. Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja, Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzecciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysięcznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i strzegą moich przykazań. Nie będziesz wzywał imienia Boga twego, Pana, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy.

37