762
5. niedziela Wielkiego
Postu
Przywróć mi radość z Twojego zbawienia
*
i wzmocnij mnie duchem oflarnyni.
Będę nieprawych nauczał dróg
Twoich
*
i wrócą do Ciebie grzesznicy. R.
Drugie czytanie Hbr
5,7—9
Chrystus stał się sprawcą zbawienia wiecznego.
—
Ponieważ
Jezus jest Synem Bożym i prawdziwym człowiekiem, może więc być najdoskonalszym Arcykapłanem
i Pośrednikiem miądzy Bogiem i ludźmi (Hbr 4,
14; 9,15;
1 Tm 2,5). Natchniony autor Listu do Hebrajczyków mówiąc
o „głośnym wołaniu i płaczu za
dni
ciała swego”, ma na myśli modlitwę Jezusa w Ogrojcu
(Mk 14,35—36). Jego modlitwa została wysłuchana nie w tym znaczeniu, że Bóg oddalił od Niego "ten kielich”, lecz że znalazł w sobie tyle siły, by spełnić wolę Ojca
i na
krzyżu umrzeć za winy wielu. Ofiara Jezusa została przyjęta. Była
ona dla Niego drogą do chwały
zmartwychwstania, a nam przyniosła zbawienie; odpuszczenie grzechów i wspólnotę z Bogiem.
Czytanie
z
Listu
do Hebrajczyków:
Bracia: Chrystus głośnym
wołaniem i płaczem za dni ciała swego
zanosił gorące prośby do Tego, który mógł
Go
wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości. A chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają.
-Oto słowo Boże.
Śpiew przed Ewangelią J 12,26
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
Kto by
chciał Mi służyć, niech idzie za Mną;
a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa.
