56


767

2.NIEDZIELA WIELKANOCNA rok B

Nieprawdziwa byłaby wiara, a szczególnie wiara wielkanocna, która nie byłaby radością i ciągle ponawiającym się zdumieniem nad prawdą, że Jezus żyje i jest obecny pośród nas. Ten sam Jezus ze zranionym sercem, z przebitymi rękami i stopami. W Nim mieszka pełnia Bóstwa i staje się udziałem tych, którzy do Niego przychodzą. Przyjść do Jezusa znaczy: wierzyć, że Bóg w Nim przychodzi do nas. Kto nie wierzy, ten nie widzi niczego. Kto kocha, wszystko pojmuje.

Antyfona na wejście: Radujcie się i dziękujcie Bogu, który was wezwał do królestwa niebieskiego. * Alleluja (4 Ezd2,36—37).
Jak niedawno narodzone niemowlęta, * pragnijcie duchowego niesfalszowanego mleka, abyście dzięki niemu wzrastali ku zbawieniu. „ Alleluja (1 P 2,2).

Chwała na wysokości

Kolekta: Boże zawsze miłosierny, Ty przez doroczną uroczystość wielkanocną umacniasz wiarę Twojego ludu, + pomnóż łaskę, której udzieliłeś, abyśmy wszyscy głębiej pojęli, jak wielki jest chrzest, przez który zostaliśmy oczyszczeni, „ jak potężny jest Duch, przez którego zostaliśmy odrodzeni, i jak cenna jest Krew, przez którą zostaliśmy odkupieni. Przez naszego Pana...

Pierwsze czytanie Ez 4,32—35

Jeden duch i jedno serce wspólnoty chrześcijańskiej. -Jedność Kościoła opiera się na wspólnej wierze w zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa i uzewnętrznia się we wspólnej modlitwie (Dz 4,24—31), w gotowości niesienia pomocy przede wszystkim ubogim i słabym. Wewnętrzną siłą tak przeżywanej wiary jest Duch Święty. On też przypomina Kościołowi o jego odpowiedzialności wobec świata, tzn. za niechrześcijan, którzy oczekują od wierzących nie tylko mówienia o Chrystusie, ale również dawania przykładu jedności i zgody.

Czytanie z Dziejów Apostolskich:
Jeden duch i jedno serce ożyWiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostolowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy mieli wielką łaskę. Nikt z nich nie cierpiał niedotatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze ze sprzedaży, i składali je u stóp apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby. —
Oto słowo Boże.

56