768
2.Niedziela Wielk.
Psalm responsoryjny Ps 118(117)
Refren: Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny.
Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech bojący
się Pana głoszą:
„Jego laska na wieki”. R.
Uderzono mnie i pchnięto, bym upadł, lecz Pan mnie podtrzymał.
Pan moją mocą i pieśnią,
*
On stał się moim Zbawcą. R.
Kamień odrzucony przez budujących
*
stał się kamieniem węgielnym.
Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się w nim i weselmy. R.
Drugie czytanie 1 J 5,1—6
Naszą siłą jest wiara. Miłość, o której pisze
św. Jan, nie jest tylko uczuciem lecz formą życia chrześcijańskiego
i
jego ukrytą silą. Kto kocha Boga
jako
swego Ojca, ten kocha również człowieka,
ponieważ jest
on Jego stworzeniem. Przeciwieństwem tej miłości
jest „świat”,
usiłujący swymi pożądaniami i pycha zniszczyć wolność człowieczą. Wierzący w Jezusa jako Chrystusa i
Syna
Bożego jest jednak silniejszy od „świata”, uzbrojonego w system demonicznych mocy. Przeciwstawia im
on potęgę
miłości Chrystusa, przezwyciężając w ten sposób świat, który traci nad nim złą władzę. Moc tego świata
została złamana w
chwili, gdy
z
boku Chrystusa wypłynęła Krew i woda. Wiara i miłość
—
oto moce, które przemieniają świat.
