782
V. NIEDZIELA WIELKANOCNA rok B
Wielu ludzi
—
chrześcijan i niechrześcijan
—
ma
trudności z wiarą w zmartwychwstanie Jezusa. Dotyczą one
nie
tyle
samego wydarzenia,
ile raczej jego pozornej nieskuteczności. Czy ludzkość stała się lepsza dzięki wierze w
zmartwychwstanie?
Czy
świat
stał się bardziej
ludzki? Czy nauka o
zbawieniu człowieka na mocy
zmartwychwstania Jezusa jest więcej warta niż nasza
codzienna gadanina
o lepszym życiu, o które nieustannie
musimy walczyć?
Odpowiedź na te i tym podobne pytania jesteśmy dłużni
najpierw samemu Chrystusowi zniartwychwstalemu, ale także tym, którzy takie pytania stawiają. Nie pochodzą one bowiem
ze złej woli.
W gruncie rzeczy są
to nasze własne pytania.
Prawdę można udowodnić tylko
prawdą. Jezus
jest
wcieloną prawdą
Bożą. Jest On
„czynem" Boga
dla
nas
wszystkich. Kto
postępuje według tej prawdy,
kto dzięki słowu Bożemu stał się czysty, ten wielbi Boga, pomaga tym, którzy Boga szukają, i jest żywą
odpowiedzią
na powyższe
pytania.
Antyfona na wejście:
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
•
albowiem uczynił cuda; na oczach pogan
objawił swoją sprawiedliwość.
Alleluja (Ps 98(97), 1—2).
Chwała na wysokości
Kolekta: Boże,
Ty nam zesłałeś Zbawiciela i
uczyniłeś nas swoimi przybranymi dziećmi,
+
wejrzyj
łaskawie na wierzących w Chrystusa
*
i obdarz ich
prawdziwą wolnością i wiecznym dziedzictwem.
Przez naszego Pana...
Pierwsie czytanie Dz
9,26—31
Gorliwość nawróconego Szawła.
—
Sw. Łukasz opowiada o pierwszych latach po nawróceniu św. Pawła (por. co on sam
na ten temat mówi w Ga 1,16—24),
szukającego kontaktu z gminą chrześcijańską w Jerozolimie,
która go pamięta jako Szawła,
prześladującego Kościół. Dzięki św. Barnabie został on przyjęty
przez
Apostołów
i uznany za wspólbrata w jednej wierze i jej Apostoła. Kościół pierwotny zgadzał się z tym,
że każdy jest inny i w odmienny sposób powoływany
do wiary, a przede wszystkim miał zaufanie do
działalności Llucba Swiętego. To zapewniało jedność i braterstwo wyznawców
Chrystusa.
