85


795

7. niedziela wielkanocna

Śpiew przed Ewangelią Por. J 14,18
Alleluja. Nie zostawię was sierotami, powrócę do was i rozraduje się serce wasze.

Ewangelia J 17,11b—19

Aby tak jak My stanowili jedno. — W swej wielkiej modlitwie arcykapłańskiej Jezus prosi Ojca, aby Jego uczniowie wytrwali w wierze i miłości (J 17,6—19). Niezastąpionym znakiem rozpoznawczym gminy chrześcijańskiej, społeczności wierzących, ma być „radość — bez niej nie ma wiary ani miłości. „Radość moja” mówi Jezus — jest wyrazem pełni życia, którą posiadam dzięki jedności z Ojcem. W tę jedność Syna z Ojcem zostają wprowadzeni również uczniowie Jezusa. Oni jaszcze żyją na tym świecie, zupełnie inaczej myślącym i działającym; ale Chrystus uświęca ich prowadząc coraz głębiej w życic i opulccznolć Trójcy Świętej i dopiero stąd wysyła na świat, aby dawali świadectwo o prawdzie i radości Bożej. W przeddzień swojej śmierci Jezus modlił się również za mnie.

± Słowa Ewangelii według św. Jana :
W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: Ojcze Swięty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, którę Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się spełniło Pismo. Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze śwżata, ale byś ich ustrzegł od złego.

85