805
Najśw. Ciała i Krwi Chrystusa
Kiedy Chrystus własną Krwią pieczętował Nowe Przymierze, użył podobnych słów: „To jest moja
Krew Przymiorza”
(por. Ew.). Przymierze synajskie oznaczało stałą
więź
narodu z Bogiem
i wspólnotę wszystkich jej członków.
Krew w obu przymierzach posiada głęboką wymowę:
chodzi w nich o życie lub śmierć, zbawienie lub potępianie narodu Bożego i całej ludzkości. Śmierć i zmartwychwstanie Jaziisa daje nam nadzieję wiecznego zbawienia.
Czytanie
z
Księgi Wyjścia:
Mojżesz wrócił z góry
i obwieścił ludowi wszystkie słowa Pana I wszystkie Jego zlecenia. Wtedy cały lud odpowiedział jednogiośnie: „Wszystkie słowa, jakie powiedział
Pan, wypełnimy”. Spisał więc Mojżesz wszystkie słowa Pana. Nazajutrz wcześnie rano zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście stel, stosownie do liczby dwunastu pokoleń Izraela. Potem polecił młodzieńcom synów Izraela złożyć ofiarę
całopalną i ofiarę biesiadną
z cielców. Mojżesz zaś
wziął połowę krwi i wylał
ją
do czar, a drugą połową krwi skropił ołtarz. Wtedy wziął Księgę Przymierza
i
czytał
ją
głośno ludowi. I oświadczyli:
„Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy I będziemy posłuszni”. Mojżesz wziął krew i pokropił
nią
lud,
mówiąc: „Oto krew
przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie wszystkich tych słów”.
—
Oto słowo Boże.
Psalm responsoryjny Ps 116B(115)
Refren:
Kielich zbawienia wzniosę w imię Pana.
lub:
Alleluja.
Czym się Panu
odpłacę
*
za wszystko, co mi wyświadczył?
Podniosę kielich zbawienia
i wezwę imienia Pana. R.
