|
|
|
|
|
OREMUSTy rozdzieliłeś swą potęgą morze * i głowy smoków skruszyłeś wśród odmętów. Ty zmiazdżyłeś łby Lewiatana, * wydałeś go na żer morskim potworom. Ty sprawiłeś, że trysnęły źródła i strumienie. * Ty wysuszyłeś rzeki nieustannie płynące. Twoim jest dzień i noc jest Twoja, * Ty utwierdziłeś światło i słońce. Tyś ustanowił wszystkie granice ziemi, *Tyś stworzył lato i zimę. Pamiętaj o tym, że wróg lży Ciebie, Panie, * a lud niemądry bezcześci Twoje imię. Duszy Twej synogarlicy nie wydawaj sępowi, * o życiu swych ubogich nie zapominaj na wieki. Wspomnij na Twoje przymierze, * bo mroczne zaułki ziemi pełne są przemocy. Niechaj uciśniony nie wraca ze wstydem, * niech biedny i ubogi wychwala Twe imię. Powstań, Boże, broń swojej sprawy, * pamiętaj o zniewadze, którą co dnia wyrządza Ci głupiec. Nie zapominaj o krzykach Twoich nieprzyjaciół, * zgiełk powstających przeciw Tobie nieustannie się wzmaga. 280 Index |
|
|
|
|
|