|
54
|
„DZIENNICZEK” SIOSTRY FAUSTYNY
|
(stanowi cnotę); chętnie skłaniać się do rzeczy najlichszych, i to z wewnętrznym zadowoleniem
—
jak cela, odzienie, pożywienie itd.; cieszyć się z niedostatku.
P. Do czego obowiązuje ten ślub?
|
O.
|
Do wyrzeczenia się małżeństwa i do unikania wszystkiego, co
|
jest zakazane szóstym lub dziewiątym przykazaniem.
|
P.
|
Czy uchybienie przeciw cnocie jest pogwałceniem ślubu?
|
|
O.
|
Wszelkie uchybienie przeciw cnocie jest zarazem pogwałceniem
|
ślubu, bo tu nie ma takiej, jak w ubóstwie lub posłuszeństwie, różnicy między ślubem a cnotą.
|
(42)
|
P. Czy każda myśl zła jest grzeszna?
|
|
O.
|
Nie każda myśl zła jest grzeszną, lecz dopiero się [taką] staje,
|
gdy z rozwagą umysłu łączy się upodobanie woli i zezwolenie.
|
P.
|
Czy oprócz grzechów przeciwnych czystości jest coś, co przyno
|
si uszczerbek cnocie?
|
O.
|
Uszczerbek cnocie przynosi wolność zmysłów, wolność wyobraź
|
ni i wolność uczuć, poufałość i tkliwe przyjaźnie.
|
P.
|
Jakie są sposoby zachowania cnoty?
|
|
O.
|
Pokusy wewnętrzne zwyciężać obecnością Bożą i ponadto wal
|
ką
bez trwogi. Pokusy znów zewnętrzne
—
unikaniem okazji.
W
ogóle głównych sposobów jest siedem. Pierwszy
—
straż zmysłów, [a potem]
—
unikanie okazji, unikanie próżnowania, śpieszne oddalanie pokus, uchylanie się od wszelkich mianowicie partykularnych przyjaźni, duch umartwienia, wyjawianie pokus przed spowiednikiem.
A
ponadto jest pięć środków dla zabezpieczenia cnoty: pokora, duch modlitwy, przestrzeganie skromności, wierność regule, szczere nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny.
Ślub posłuszeństwa jest wyższy ponad dwa pierwsze, bo on właściwie stanowi ofiarę całopalną, a jest najpotrzebniejszy, bo tworzy i
ożywia całe ciało zakonne.
|
P.
|
Do czego obowiązuje ślub posłuszeństwa?
|
|
O.
|
Zakonnik przez ślub posłuszeństwa przyrzeka Bogu, że prawo
|
witym przełożonym będzie we wszystkim, co mu na mocy reguł rozkażą, posłuszny. Slub posłuszeństwa czyni zakonnika zależnym od przełożonego mocą reguł w całym jego życiu i we wszystkich jego sprawach.
—
Zakonnik popełnia przeciw ślubo
