wiem, że rzeczą Oblubieńca jest myśleć o mnie. Zapomniałam zupełnie o sobie. Ufność moja jest bez granic w Jego najmiłosierniejszym Sercu. Ustawicznie jestem z Nim złączona. Widzę, jakoby Jezus nie mógł być szczęśliwy beze mnie, a ja bez Niego. Chociaż rozumiem dobrze, że jako Bóg jest sam w sobie szczęśliwy i do swego szczęścia nie potrzebuje absolutnie żadnego stworzenia, a jednak Jego dobroć zniewala Go do udzielania się stworzeniu — i to z taką niepojętą hojnością.

(113) Jezu mój, oto teraz będę się starała o cześć i chwałę imienia Twojego, walcząc aż do dnia, w którym mi powiesz sam — do- syć. Każdą duszę, którąś mi powierzył, Jezu, będę się starała wspomagać modlitwą i ofiarą, aby łaska Twoja mogła w nich działać. O wielki miłośniku dusz, Jezu mój, dziękuję Ci za to wielkie zaufanie, żeś raczył pod naszą opiekę oddać te dusze. Dni pracy i szarzyzny, wcale nie jesteście mi tak szare, bo każdy moment przynosi mi nowe łaski i możność czynienia dobrze.

Przechodząc, wstąpić do kaplicy.

W chwilach wolnych od zajęć pomodlić się.

Coś drobnego przyjąć, dać, pożyczyć.

Na drugie śniadania i podwieczorki.

Czasami nie będę mogła być na rekreacji.

Także nie będę mogła czasami być na wspólnych ćwiczeniach.

Czasami nie będę mogła być na pacierzach wieczornych i porannych.

Czasami chwilę zostać po dziewiątej przy swoich zajęciach i czasami po dziewiątej odprawić ćwiczenia.

Jak będę miała chwilę czasu, coś napisać czy zanotować.

Mówienie przez telefon.

Na wyjście z domu.

Kiedy jestem w mieście, wstąpić do kościoła.

Odwiedzić chore siostry.

Wstąpić do celi innych sióstr w razie potrzeby.

Czasami napić się wody poza czasem.

Drobne umartwienia

Koronkę z rozkrzyżowanymi rękoma do Miłosierdzia Bożego. W sobotę cząstkę różańca z rozkrzyżowanymi rękami.