14

Lud Boży w ten sposób uroczyście oddaje chwałę Temu, który zasługuje na jakiejś nieskończone dzięki, za swoją nieskończenie wielką akcję miłości i miłosiedzia, sprawiedliwości i prawdy. Wcielenie, które łączy niebo i ziemię, zjednoczenia człowieka z Bogiem, jest tak nieskończenie szczęśliwe i dobroczynne, że tylko podmioty nieskończone, mogłyby odpowiednio chwalić Boga i Jemu skłdać właściwe dziękczynienie, i wiąż w nowy sposób oddawać Mu cześć, jak na to zasługuje. Ale oto mamy po naszej stronie nie tylko orędownika ale i również Tego, który może to w nas, z nami i za nas wykonać. Więc celebrujemy Jego chwałę, jako tego, którego ludzkie narodziny, „są obrazem wielkich cudów, które Bóg uczynił w tej tajemnicy Wcielenia, a Jezus Chrystus właśnie już wtedy stał się w świecie czcicielem godnym Boga, swego Ojca, który Go posłał na ten świat, aby świat został przez Niego zbawiony. Całopalenia i ofiary, które składano w Swiątyni Starego Przymierza, które były niczym więcej, jak cieniem «Ofiary, którą Bóg sam Sobie przygotował»nie mogły podobać się Bogu. Dlatego ten boski Czciciel i Pośrednik między Bogiem i ludźmi, wprowadzając w tym świecie swoją Misję, mówi do Boga: Ofiar i całopaleń nie chciałeś, i nie podobały się Tobie, aleś mi utworzył ciało,dlatego idę, abym spełniał Twoją wolę, mój Boże. W tym dialogu Syna Bożego z Bogiem Ojcem Jego, dokonującym się w Jedności Ducha Swiętego, Ich świętej wzajemnej Miłości, kryje się tajemnica naszego Odkupienia. To jest chwała Boga, który chce być kochany przez Boga, odzianego w ludzkość, jako ofiarę żywą, świętą, zawsze przyjemną. A na ziemi pokój ludziom dobrej woli.Chwalimy Jezusa Chrystusa, które sprawia, że oddawana jest chwała należna Bogu, w Trójcy Swiętej jedynemu. Z niej płynie pokój dla ludzi, których Bóg Ojciec w Duchu Swiętym, przez Jezusa Chrystusa przyjmuje i adoptuje, jako Dzieci Boże. Pokój jest tą wewnętrzną jednością i dobrym zrozumieniem, które mamy z Bogiem, z samym sobą i z naszymi bliźnimi. Teraz jest on możliwy do osiągnięcia, ale tylko w Jezusie Chrystusie, który przywraca ten porządek i harmonię wśród ludzi, składając naszą wolę ludzką, jeśli mu ją oddajemy, na ofiarę przez miłość Boga i przez praktykę świętych swoich rozporządzeń, w dokonywanej przmianie w nas, poprzez działanie Jego łaski, na nasz umysł i na nasze ciało, odwracając nas od naszej pychy, naszej ambicji, naszych przywiązań do dóbr doczesnych; a pomagając nam się zwrócić twarzą i wnętrzem serca w kierunku dóbr stałych i wiecznych, które będą dziedzictwwem wszystkich wierzących w Chrystusa i ufających Chrstusowi w ciszy własnych umysłów, serc i dusz. Owocem ciszy jest pokój.Oto nadchodzi Boski wyzwoliciel, a wraz z nim wielkie życzenie pokoju dla wszystkich ludzi dobrej woli, aby ich pragnienia zostały spełnione. Ale w tym pokoju, która jest przyznany dla ludzi dobrej woli, dla których Bóg ma dobrą wolę zbawienia ich, którzy są kochani i cenieni przez Najwyższego, sami mając dobrą wolę przyjęcia Boga, który jest, który był, i który przychodzi. Można powiedzieć, że miłość odpowiada miłością. Grecki tekst i Wulgata pokazują nam spotkanie Woli Bożej z wolą człowieka w miłości i dla miłości, kiedy te dwie strony spotkania nie sprzeciwiają się, lecz wola ludzka uznaje się służebnicą Woli Bożej. Pragnienie w człowieku, aby wypełniła się nie jego, ale Boska Wola, otwiera drogę zbawienia, ponieważ miłość Boga do człowieka ma pierwszeństwo we wszystkim, czyli jest zasadą i początkiem wkroczenia na drogę miłości człowieka do Boga. Wartość dobrej woli u ludzi określają wszystkie święte pragnienia, które mają tendencję prowadzić do zjednoczenia ludzi z Bogiem, który jest Pokojem. Ten pokój jest zatem tylko dostępny dla pragnień ludzi, takich jak był na przykład prorok Daniel, zwany przez anioła : mężem umiłowanym Dn 9,23 . Ty jesteś bowiem mężem umiłowanym. Przeniknij więc słowo i zrozum widzenie. Bóg odpowiedział na jego modlitwy, jak to on sam zaznacza: Gdy jeszcze mówiłem i modliłem się, wyznając grzechy swoje, swojego narodum Izraela, i składając przed Panem, Bogiem moim, swe błagania za świętą górę mojego Boga...Gabriel przybył, rozmawiał ze mną i powiedział: Danielu, wyszedłem teraz by ci dać całkowite zrozumienie.Dn 9,20-22. Bóg nie narzuca ludziom swojej woli, ale odpowiada na ludzkie pragnienia, i daje sią poznać„ dla tych ludzi, którzy są usposobieni według Bożego Serca i dobrej woli Boga. Wielbimy Boga za to, wysławiamy Go. Dzieło Jego daje nam poznać Jego samego, stąd możemy mówić, że i my dobrze znamy Go dzięki Jemu samemu, który się dał poznać jako pełen miłośi i miłosierdzia, łaskawy i litościwy. Jest On Kimś, kto nas zna i przyjmuje do wiadomości nasze pragnienia i potrzeby, aby na nie odpowiedzieć i wten sposób publikować swoje własne zalety i właściwości. Nie możemy chwalić Boga jak tylko niedoskonale, bo jest On nieskończenie dobry, tylko On jest dobry nade wszystko, ale można powiedzieć, że czynimy wszystko co możemy. Chwalimy Go ciągle tak jak potrafimy, i można powiedzieć: Wielbimy Cię, Panie, jako niewyczerpany przedmiotem podziwu i naszej chwały. My następnie w Gloria in excelsis... błogosławimy Boga. Błogosławimy Go... jako źródło wszelkiego naszego dobra i szczęścia. Można chwalić kogoś za to, co uczynił choćby kilka wielkich jego działań, które nie mają żadnego związku z nami.Ale błogosławić to o wiele więcej. Błogosławiony „jest On Sam w Sobie i trzykroć Swięty», ale ukazuje się teraz jako nasz największy dobroczyńca, więc czynimy to z sercem pełnym wdzięczności. Błogosławimy Boga, gdy Go chwalą wzyystkie Jego dzieła, i chcemy, aby każdy człowiek oddawał mu chwałę jako Autorowi wszystkiego, co mamy i wszystkiego, co mamy nadzieję, że otrzymamy. To właśnie w tym sensie właśnie Kościół każe nam błogosławić Boga. To znaczy powiedzieć te słowa św Pawła „Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa. Ef 1,3 Błogosławimy Go jako naszego Stwórcę, Tego, który nas zachowuje w istnieniu i naszego suwerennego Pana i Boga. Wielbimy Go, wysławiamy Go i dzięki Mu składamy. 

14