EUCHARYSTIA czyli

Gdzie niebo i ziemia są razem.

Dla poznania Wielkiej Tajemnicy Wiary. Ofiara Eucharystyczna czyli istota Mszy świętej Najświętsza Ofiara Nowego Przymierza-część pierwsza Najświętsza Ofiara Nowego Przymierza-część druga Najświętsza Ofiara Nowego Przymierza-część trzecia Najświętsza Ofiara Nowego Przymierza-część czwarta Najświętsza Ofiara Nowego Przymierza-część piąta POWSZECHNE WEZWANIE DO SWIETOSCI.

ks.Kazimierz Kuczaj SChr

1. Prolog: Geneza podjęcia refleksji nad treścią Tajemnicy Mszy świętej

2. Wstęp do rozważań o tej Wielkiej Tajemnicy Wiary jaką jest Msza święta.

3. Jak wielki do zaszyczyt , że "Przystąpię do Ołtarza Bożego, do Boga radości i wesela mego!”

4. Znak Krzyża świętego w połączeniu z wymienieniem Osób Boskich Trójcy Przenaświętszej.

5. Wymagania pokory i uniżenia się przed Boskim Majestatem, prośba o Boże Miłosierdzie.

6. Jesteśmy Ludem Bożym Nowego i Wiecznego Przymierza, jako chrześcijanie bierzemy udział w Tajemnicy Chrystusa.

7. Uczestniczyć będziemy wszyscy w Najświętszej Ofierze Jezusa Chrystusa naszego Zbawiciela!

8. Trzeba być oczyszczonym, aby się zbliżyć do tej Tajemnicy Bożej, szczerze żałować za grzechy i błagać o przebaczenie.

9. Pozdrowienie kapłańskie: Dominus Vobiscum/Pan z wami, i odpowiedź: Et cum spiritu tuo/ I z duchem twoim.

10. Gesty rąk złożonych i rozłożonych, okadzenie ołtarza i inne symbole mówiące o sacrum.

11. Sacrum czyli przestrzeń Majestatu Bożego wyrażone przez kadzenie jest znakiem świętości Boga.

12. Introit i ucałowanie Ołtarza, na którym będą się dokonywały niezwykłe rzeczy, wielka cześć dla Ołtarza Pańskiego.

13 Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison, część pokutna Zgromadzenia.

14. Gloria in excelsis/ Chwała na wysokości Bogu - Trójca Przenajświętsza - Jedyny Bóg odbiera nasze uwielbienie.

15. Uwielbienie Boskich Osób wskazuje na Ich działanie w historii stworzenia i zbawienia, niebo pochyla się nad ziemią, a ziemia oddaje chwałę Panu Bogu!

16. Dzieło Odkupienia w sposób szczególny zostało wykonane przez Chrystusa, który za swoją Oblubienicę - Kościół wydał samego Siebie.

17. Oremus/Módlmy się - a przedtem znowu Pan z wami/Dominus vobiscum - jest czasem zebrania intencji z jakimi Lud Boży staje przed Bogiem.

18. Czytanie Pisma Swiętego jest poznawniem Objawienia Bożego przez które Bóg Prawdziwy daje się poznać: Kim jest i czego od nas chce.

19. Znaczenie tak zwanych Sekwencji w niektórych Uroczystościach.

20. Diakon otrzymuje łaskę głoszenia Ewangelii; kapłan najpierw był i pozostał Diakonem, gdy nie ma Diakona, to on czyta Ewangelię.

21. Czytanie Ewangelii jest żywym spotkaniem z Nauczycielem Jezusem Chrystusem, który tutaj i teraz uobecnia swoją działalność z Palestyny.

22. Czas przeznaczony na Homilię czyli przełożenie Orędzia Ewangeli na nasze życie w naszym czasie i środowisku.

23. Pouczenia praktyczne są bardzo pomocne dla chrześcijan, którzy mają obowiązek żyć Ewangelią na codzień!

24. Wyznanie wiary Katolickiej i Apostolskiej jest zawierzeniem Bogu nie tylko w sprawach Bożych ale także i w sprawach dotyczących naszego losu.

25. W jakie okoliczności odmawiane jest CREDO- Wyznanie Wiary wspólnie przez Zgromadzenie Liturgiczne?

26. Rozważenie pierwszej części Symbolu Apostolskiego: Jedyność i Jedność Boga - Tajemnicy nieogarnionej ludzkim cz anielskim rozumem.

27. Kolejna- druga część Symbolu Apostolskiego dotyczy Pana Jezusa Chrystusa i Jego Dzieła Odkupienia.

28. Tajemnica Chrystusa Jezusa jest niezmierzona, bo to prawdziwy Bóg i prawdziwy Człowiek. Tylko wiarą możemy się w Nim znaleźć i być zbawionymi.

29. Uwielbiony Jezus Chrystus przez Ducha Swiętego jest z nami na ziemi w Eucharystii i w innych Sakramentach i w życiu Kościoła świętego.

30. Część trzecia Symbolu o Duchu Swiętym i Jego Dziele Uświęcania.

31. Duch Swięty od Boga Ojca i od Syna Bożego Jednorodzonego pochodzi, a w historii mówił przez Proroków.

32. Działanie Ducha Swiętego w Kościele i w świecie jest cudowne i wspaniałe w Objawienia się Boga w Trójcy Swiętej Jedynego.

33. Wyznajemy jeden Chrzest na odpuszczenie grzechów. Dalszy ciąg Wyznania Wiary- Symbolu Apostolskiego.

34. Dalszy ciąg Mszy świętej: O przygotowaniu darów ofiarnych. Rozpoczyna się Liturgia Ofiary.

35. Chrześcijańskie przeżywanie Niedzieli, jako Dnia Pańskiego, Dies Domini. W Starym Przymierzu był to Szabat. Pan Jezus Zmartwychwstały dopełnia i wypełnia Sobą wszystkie ofiary Starego Testamentu i ustanawia Nową Ofiarę Nowego Przymierza.

36. Wyjaśnienie w jaki sposób przygotowanie Darów Ofiarnych we Mszy świętej, gdzie każdy z nas jest wezwany do współuczestnictwa w Chrytusowym Ofiarowaniu się Bogu Ojcu z miłości.

37. Nie ma miłości bez ofiary, nasze uczestniczenie we Mszy świętej domaga się od nas przyjęcia codziennej odpowiedzialności za prawdę, dobro i piękno w świecie naturalnym i nadprzyrodzonym.

38. Msza święta jest Uobecnieniem Ofiary Golgoty Chrystusowej, gdzie Syn Boży składa z Siebie Samego ofiarę na uświęcenie i zbawienie tych, którzy w Niego wierzą i Jemu ufają.

39. Nie ma ważniejszej sprawy w naszym życiu chrześcijańskim jak uczestniczenie w Tajemnicy Mszy świętej i składanie naszego życia codziennego w ofierze z miłości Boga i bliźniego.

40. Znaczenie chleba i wina, owoców ziemi i pracy rąk ludzkich w Tajemnicy Mszy świętej. Sam Pan Jezus wybrał takie Dary do Przeistoczenia w Jego Ciało i w Jego Krew Przenajświętszą.

41. W Starym Testamencie była już zapowiedź pewnych elementów natury, które są wyłączone z użytku naturalnego do spraw nadprzyrodzonych.

42. Co oznacza mieszanie wody z winem przed modlitwą Ofiarowania i jakie słowa nawiązują do Dzieła Pana Jezusa Chrystusa w Jego Wcieleniu się przez przyjęcie ludzkiej natury w Swojej Osobie Boskiej.

43. Wezwanie Ducha Swiętego aby dokonał Wielkiego Cudu Przeistoczenia Chleba w Ciało i wina w Krew Jezusa Chrystusa.

44. Okadzanie Darów Ofiarnych i Ołtarza oraz Krzyża i ich znaczenie. Wyjaśnienia dotyczące kultu Boga w Starym Testamencie, i konieczność odniesienia się do Bożych wymagań co do ducha w jakim się Spotkanie z Bogiem żywym odbywać powinno.

45. Umywanie rąk i oddawanie czci świętym Pańskim, sprawy relikwi w Ołtarzach. Wielkie wymagania czystości serc i intencji w przeżywaniu Liturgii świętej przez kapłana i przez wiernych świeckich.

46. Ofiara Mszy świętej jest Darem Jezusa Chrystusa dla Jego Kościoła, aby razem z Nim oddawał chwałę Bogu w Trójcy Przenajświętszej. Jako Pośrednik między Bogiem i ludźmi, Jezus Chrystus jest naszym Orędownikiem.

47. W Tajemnicy Eucharystycznej jest cały Chrystus Pan i cały Kościół -Jego Oblubienica, w swej części ziemskiej, pielgrzymiej, czyśćcowej, oczyszczającej się, i części niebiańskiej, która doszła już do celu.

48. Prefacja i jej znaczenie. Dialog kapłana z wiernymi: Dominus vibiscum/ Sursum corda/Gratias agamus etc. Różne prefacje i ich treści, opowiadanie Dzieła Odkupienia zanim skuteczność jego owocowani okaże się tutaj i teraz, za chwilę po: Swięty, Swięty, Swięty...

49. Wdzięczność dla Boga wyrażona w Prefacji jest także odniesieniem do naszego dziękczynienia Bogu za wszystkie Jego Dary i Łaski w codzienności życia nam udzielane.

50. Uobecnienie Tajemnicy Chrystusowej Ofiary jest promieniowaniem Bożego Majestatu choć niewidzialne dla oczu ciała, dla nas wierzących winna się przejawiać w głębokim uniżeniu ducha i ciała.

51. Sanctus, Sanctus, Sanctus...Swięty, Swięty, Swięty...Pan Bóg Zastępów. Prorok Izajasz otrzymał wizję Majestatu Bożego także i dla nas, abyśmy wierzyli, że Bóg nasz jest Swięty, i w swej świętości – niepojęty!

52. Rozpoczyna się Kanon Mszy świętej: Modlitwa Modlitw, Działanie Boga wprost i bezpośrednio w tym miejscu i w tym czasie, gdzie i kiedy my jesteśmy. Wieczość łącz się z czasem i go przemienia wraz z naszymi Darami.

53. Dary nasze Bóg sam nam dał, abyśmy MU je oddawali i ofiarowali, dla pomnożenia Jego Łaski dla nas i dla bliźnich naszych, żyjących i zmarłych w intencjach których sprawowana jest Msza święta.

54. Wspomnienie Swiętych – wyjaśnienie dlaczego, dalszy ciąg. Temat zasług, które spodobało się Bogu przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie przydzielać członkom Jego Ciała, którym jest Kościół Boży. Najświątsza Dziewica-Matka, Maryja, ma swoje wjątkowe miejsce w tych zasługach, a następnie święci męczennicy, a także wyznawcy.

55. Ciąg dalszy dotyczący sprawy zasług świętych, co w niczym nie umniejsza Jedyności Pośrednika między Bogiem i ludzkością: Jezusa Chrystusa, Syna Bożego i Syna Człowieczego.

56. Zjednoczeni z całym Kościołem. Gdy dokonuje się Ofiara Chrystusowa, wszystko jest skierowane ku Niemu, a przez Niego ku Ojcu, w Duchu Swiętym. Trójca Swięta – Jedyny Bóg jest Hic et Nunc, Tu i Teraz...z nami: Emmanuel.

57. Słowa Konsekracji i Przeistoczenia. Najważniejsza część i czas we Mszy świętej. Bóg sam działa z całą swą mocą, aby zbawić lud swój. Uobecnienie w sposób sakramentalny, czyli bezkrwawy Ofiary Golgoty dosięga tu szczytu. Jezus Chrystus działa a kapłan czyni wszystko in persona Christi, czyli w Osobie Chrystusa.

58 Jesteśmy na szczycie Tajemnicy Kalwaryjskiej, niebo i ziemia są razem , następuje wymiana Łask i Darów Bożych, Bóg się uniża, aby człowiek został zbawiony i wywyższony na prawicę Majestatu Bożego w Chrystusie Jezusie, jak to Bóg zamierzył przed stworzeniem świata. W Nim wybrał nas, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego Obliczem.

59. Wyjaśnienie słów i gestów wziętych prosto z Objawienia Bożego, z Pisma świętego, z Ewangelii Jezusa Chrystusa, Pana i Odkupiciela, Najwyższego Kapłana Nowego i Wiecznego Przymierza zawartego w Jego Bosko-ludzkiej Krwi, przez Ofiarę Jego Ciała i Duszy.

60. Dary niebiańskie, czyli Ciało i Krew Pana Jezusa Chrytusa są adorowane, otaczane największą czcią, a jednocześnie są przeznaczone według słów Konsekracji i Przeistoczenia do pożywania, jako Pokarm na życie wieczne.

61. Podniesienie i adoracja Swiętych Postaci, dla oddania czci i uwielbienia Trójcy Przenajświętszej, to szczególny moment, który wszedł do Liturgii Swiętej, od kiedy zaczęto podważać prawdzowość i realność, a nie symboliczność, Przeistoczenia i Obecności Pana Jezusa pod postaciami Chleb i Wina. “ Bo tu już nie ma chleba: To Bóg, to Jezus mój!”(z pieśni eucharystycznej: Jezusa ukrytego...)

62. Msza święta jest nie tylko Ofiarą Chrystusa, ale także i Jego Paschą poprzez Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie. Nigdy dosyć wszystkich potrzebnych tu wyjaśnień, aby uczestnictwo we Mszy świętej było coraz bardziej świadome i owocne dla każdego, który w niej uczestniczy aktywnie, jak tego chciał na nowo Sobór Watykański II w Konstytucji o Liturgii.

63. O przyjmowaniu Komunii świętej także nigdy dosyć wyjaśnień i przestróg, aby z wielkim pietyzmem, czcią jak największą, z czystym sercem i oświeconym duchem przyjmowane było i spożywane TO, CO STAŁO SIE podczas Konsekracji i Przeistoczenia, czyli samego Chrystusa Pana w Najświętszym Sakramencie Ołtarza!

64. Rozważamy słowo po słowie, gest po geście, to co czynił Pan Jezus w czasie Ostatniej Wieczerzy, a teraz kapłani ważnie wyświęceni do tej czynności sakralnej są instrumentami w mocy Ducha Swiętego i Syna Bożego, aby te słowa wypowiadać i gesty naśladować i być Szafarzami Boskich Sakramentów Kościoła na ziemi.

65. Mysterium fidei. Cud nad Cudami, Tajemnica Chrystusa, Kapłana, Zertwy i Ołtarza, w Jednej Osobie Syna Bożego na oczach uczestników Liturgii Eucharystycznej ma miejsce, jakakolwiek byłaby zewnętrzna sytuacja, czasu, miejsca i okoliczności, gdzie padają te słowa Ewangeliczne i czynione są gesty przez kapłana ważnie wyświęconego, jeśli czyni to w szczerej intencji co czyni Kościół Chrystusowy w łączności z następcą świętego Piotra Apostoła.

66. “To czyńcie na Moją Pamiątkę” powiedział Pan Jezus Chrystus w Ewangelii. Bez tego wyraźnego polecenia, trudno byłoby sobie wyobrazić tego rodzaju inicjatywę nawet w szczerej woli ludzkiej, aby była podjęta przez kogokolwiek innego poza samym Duchem Swiętym. Objawienie tego polecenia jest złączone z Darem Ducha Swiętego, który jedynie czyni cuda. Jeśli Ja mocą Ducha Swiętego wyrzucam złe duchy, to istotnie przybliżyło się do was Królestwo Boże, powiedział w innym miejscu Pan Jezus do uczonych w Piśmie i faryzeuszów.

67. “My Twoi słudzy oraz lud Twój święty” : kolejne słowa jakie padają w Liturgii z ust kapłana celebrującego, które tak wiele chcą powiedzieć, ale domagają się dłuższego wyjaśnienia, także w nawiązaniu do Ludu Starego Przymierza, gdzie Bóg – ten sam – bo nie ma innego, przygotowywał sobie już wtedy Nowy Lud Boży, poprzez fakty, wydarzenia, ofiary, obietnice, zapowiedzi itd. Nic z tego co jest objawione z nieba, nie zmieni się ani nie może być odrzcone. “Ani jedno słowo, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni” - poziedział Pan Jezus.

68. “Z otrzymanych od Ciebie darów”. Eucharystia – znaczy Dziękczynienie. Trzeba to przypominać, że wszelki dar otrzymujemy od Ojca Swiatłości, jak pisze św. Jakub Apostoł. Wszystko jest Boże, cała ziemia i wsztko, co ją napełnia- pisze Psalmista Pański. Zbawienie jest po Stworzeniu największym Darem Bożym. Bóg sam ten Dar Odkupienia przygotował przez Mojżesza i Aarona, oraz przez Proroków i Królów od potomstwa Króla Dawida, którego Potomkiem Wybranym i Niesłychanym jest Pan Jezus Chrystus, czyli Mesjasz Król!

69. Czy potrafimy wejść jeszcze bardziej głęboko w zrozumienie TEJ WIELKIEJ TAJEMNICY WIARY, jaką jest Msza święta? Bez pomocy Ducha Swiętego jest to niemożliwe! Swięty Paweł to wyraźnie powiedział i napisał w swoich Listach. Teologia wciąż się pochyla poprzez wieki nad tym Najświętszym Sakramentem. Wiele zawdzięczamy św. Tomaszowi z Akwinu. Tantum ergo Sacramentum...etc. Tutaj dzielę się moim doświadczeniem i “odkryciem teologicznym” - dziękując Bogu za tę łaskę objawienia i zrozumienia.

70. Dalszy ciąg “objawienia i odkrywania teologicznych głębi” Tajemnicy Paschalnej, łączności między Krzyżem i Zmartwychwstaniem, między Ofiarą i Uwielbieniem, zwłaszcza w łączności z świętym Janem Apostołem i Ewangelistą. A także poprzez Ojców Kościoła zwanych Apostolskimi. Także przypisy Biblii Tysiąclecia są brdzo pomocne w tych wszystkich poszukiwaniach.

71. Zakończenie Kanonu, czyli Modlitwy Eucharystycznej. Prośby wstawiennicze za zmarłych w czyścu cierpiących, potrzeba tutaj wciąż przpominania Ludowi Bożemu jego odpowiedzialności za miłość wzajemną i dobroć dla tych, którzy pokutują, ale przyśpieszyć ich oczyszczenie mogą tylko ci w niebie i ci na ziemi jeszcze pielgrzymujący. Sprawiedliwości musi się stać zadość bo tego wymaga Boży Honor wzgędem Samego Siebie. Bóg jest miłością – to prawda, ale jest także i świętością. Nic co nie święte do nieba nie wejdzie!

72. “Pan jest sprawiedliwy i kocha sprawiedliwość” - uczy Psalmista Pański. Modlitwy i ofiary za dusze zmarłych zdają się być umniejszane w naszych czasach, i to jest wielka szkoda dla nich. Skąd przyjdzie pomoc: Od Kościoła poprzez składane Ofiary Mszy świętych! Msza święta jest źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego – jak przypomina Sobór Watykański II. Ale jest teraz czas kryzysu wiary w Tajmenicę Mszy świętej. Stąd usilne zaproszenie do polecenia innym tej tutejszej pracy i konferencjii.

73.Powrót do Podniesienia i jego znaczenia zwłaszcza wobec konieczności oddawania chwały Bogu, który we współczesności jest jakby pozbawiany swoich odwiecznych praw. Cywilizacja śmierci, przewrotnie zakpiła sobie ze “śmierci Boga” i głosi, że “ponieważ “Bóg umarł” to Go nie ma! (ateizm); albo “może i jest, ale nic więcej o nim nie może człowiek powiedzieć(agnostycyzm) itd. Kościół Katolicki pod przewodem Papieża nie może ustawać w głoszeniu światu przede wszystkim Zmartwychwstałego Chrystusa Pana: “Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi...” Nowa Ewangelizacja...itd

74. Modlitwa Pańska: Pater noster...Jako najlepsze i najpiękniejsze przygotowanie do Komunii świętej w czasie Mszy świętej. Warto przypomnieć jak historycznie weszła ta Modlitwa na nasz świat przez Ewangelię Chrystusa i do Mszy świętej przez zapożyczenie od Kościoła Greckiego. Chodzi o jej wspólne recytowanie czy śpiewanie, ponieważ chodziło na początku o to, aby wierni nauczli się przez to ją odmawiać także w każdym innym czasie. Zwykle sam kapłan ją odmawiał po cichu, a na końcu : ostatnie wezwanie-prośbę mówił na głos: et libera nos a malo/ ale nas zbaw ode Złego.

75. Duch dziecięctwa Bożego, czy też inaczej mówiąc synowstwa Bożego (bo jesteśmy synami w Synu Bożym Jezusie Chrystusie) wymaga zastanowienia się i rozważenia tych słów i zdań, które przekazuje Ewangelia w odpowiedzi na prośbę uczniów: “Panie, naucz nas modlić się...” W świetle Tajemnicy Mszy świętej ta modlitwa nabiera głębszego jakby blasku i mocy. Ona nie jest nigdy wypowiadana poza Chrystusem, ale zawsze w Nim, z Nim, i przez Niego w Duchu Swiętym. Gdyby tak nie było, to byłyby to tylko słowa. “Lud ten czci Mnie tylko wargami, ale serce jego jest dalekie ode Mnie”: Ten wyrzut Boga w Starym Przymierzu jest wciąż aktualny!

76. Wyjaśnienie Modlitwy Pańskiej i wezwania dotyczącego Królestwa Bożego jakże jest konieczne i pożyteczne dla ludzi wszstkich czasów, a najbardziej tych, w których żyjemy, zwanymi przez mistyków ostatecznymi. Eschatologia doznaje głębokiego wstrząsu gdy szerzy się materializm, konsumizm, zwodnicze ideologie, różnego typu sekty religijne i spirytystyczne itd..Nauka Pana Jezusa o Królestwie Boży winna być podstawą Nowej Ewangelizacji.

77. Nasze potrzeby codzienne ujęte w Modlitwie: “Ojcze nasz...” - również domagają się głębokiego zrozumienia, abyśmy nie tylko my sami nie utracili zbawienia, ale także wielu inny pomogli do Zbawienia wiecznego. Powrót do Przygotowania Darów Ofiarnych we Mszy świętej jest tu potrzebny, aby ukazała się w lepszym świetle ta zmiana w Liturgii po Soborze Watykańskim II, która jest “ością w gardle” tak zwanych tradycjonalistów. Była już o tym mowa, ale warto o tym i tutaj wspomnieć. Diabeł się cieszy ze sporów wewnętrzych w Kościele, gdy tymczasem wiele dusz idzie na potępienie! Nie dajmy się jemu zwieźć!

78. Problem może nawet największy jest w kolejnym wezwaniu: “Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Warto się tutaj dłużej zatrzymać, bo nikt nie lubi spłacać swoich długów, ale Bóg jest sędzią sprawiedliwym, który za dobro wynagradza, a za zło karze. Nieodpuszczenie win naszym winowajcom jest nazwane w Ewangelii złem, o którym człowiekowi cielesnemu nie chce się pamiętać. Można przez lata przyjmować Komunię świętą i mieć w sercu swoim ten właśnie grzech. “Myśli moje nie są myślami waszymi” - mówi Pan Bóg. Uważajmy!

79. “I nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie”- tak jest w Ewangelii. “I nie wódź nas na pokuszenie” - tak jest w potocznym tłumaczeniu i ono weszło do Liturgii Mszy świętej. Ostatnio we Francji Episkopat zmienił na: “Et ne nous laisse pas entrer en tentation” - co jest bliższe pierwszemu zdaniu cytowanemu u góry. Tutaj również dokonujemy dłuższego objaśnienia, bo na nasze czasy przypadło chyba największe jak dotąd w historii kuszenie Ludu Bożego Nowego Przymierza, podobne do tego, co przeżywał Lud Starego w swej wędrówce przez pustynię do Ziemi Obiecanej.

80. My chrześcijanie katolicy mamy wielkie szczęście, że we Mszy świętej to ostatnie wezwanie Modlitwy Pańskiej łączy nas z Pośrednikiem Nowego i Wiecznego Testamentu i Przymierza. Przecież na Ołtarzu jest On sam pośród nas w Akcie Sprawiedliwości i Ofiary Przebłagalnejm jako Zwycięzca śmierci, piekła i szatana, grzechu i wszelkiej pokusy do jego popełnienia, czy to myślą, czy to słowem, cz to aktami, czy zaniedbaniami w czynieniu dobrze wszystkim. A przy tym jeszcze wierzymy we wstawiennictwo Maryi Dziewicy i Wszystkich Swiętych. Jesteśmy pod wielką opieką!

81. Teraz uwaga: Temat Odnowy Liturgicznej po Soborze Vatykańskim II nie mógł nas tutaj ominąć, ani my jego. Po czterdziestu latach kapłaństwa zabieram tutaj głos osobiście w świetle wiary i doświadczenia sprawowania Mszy świętej codziennie. Tak zwani tradycjonaliści mogą się oburzać na mnie, że należę do “Posoborowia”, jeśli nie sprawdzili tego wszystkiego co na stronach internetowych pod hasłem DOMINUS VOBISCUM od lat dwudziestu zamieszczam. Czynię to także z miłości do nich!

82. “Będą mówili: Pokój, pokój, i ani się spostrzegą, jak przyjdzie na nich zagłada” - te słowa wyszły z ust Chrystusa Pana. W ich świetle trzeba nam odczytywać kolejne słowa Liturgi Mszalnej. Trzeba głębiej sięgać do Objawienia Bożego i wyjaśnień egzegetów i teologów, aby zmiany posoborowe nie niosły skutków odwrotnych do zamierzonych przez Ojców Soborowych i Papieży posoborowych zwłaszcza św. Jana Pawła II i jego ostatniej encykliki: “Ecclesia de Eucharistia vivit”

83. Gest połączenia postaci chleba i wina konsekrowanych w czasie Przeistoczenia i słowa jemu towarzyszące może wiele wyjaśnić, a dzieje się to w czasie gdy Lud Boży recytuje czy śpiewa: Baranku Boży... Także i te wezwania do Chrystusa skierowane, jak i później przez kapłana osobiście, tuż przez przjęciem Komunii świętej, warto rozważyć bardziej szczegółowo. Zdarza się, że je wypowiadam na głos, wobec niebezpieczeństwa, że wierni bez stanu łaski uświęcającej mogliby się odważyć iść do Komunii świętej bez wczeżniejszej Spowiedzi u kapłana.

84. Zbliżamy się ku końcowi naszych rozważań, mamy nadzieję pożytecznych, dla rozbudzenia pobożności eucharystycznej we współczesnym Kościele i świecie. Nie wchodzimy tutaj w dyskusję o tym czy do ust, czy na dłoń, na klęcząco, czy na stojąco, powinna być Komunia święta przyjmowana. Czy Jej rozdawanie przynależy wyłącznie kapłanom, lub diakonom, a tzw. Szafarzy nadzwyczajnych nazywać “janosikami”, jak to czyni ks. Piotr Natanek z Grzechyni. Natomiast sprawy dotyczące “godnego przyjmowania Jej w stanie łaski uświęcającej” a więc: Nie dla żyjących bez ślubu kościelnego, i nie dla protestantów, którzy nie powrócili na łono Kościoła Rzymsko-Katolickiego!

85. Na zakończenie można powiedzieć: Niespodzianka. Dodatek własny dotyczący Najświętszej Maryi Panny: Matki Bożej i Matki Kościoła. Ta teologiczna refleksja jest tutaj podana jako TEZA, z którą można się nie zgodzić. Mam nadzieję, że pomoże ona innym wejść głębiej w czasie Eucharystii w relacje z tą Niewiastą Eucharystii, jak Ją nazwał bł. Papież Paweł VI, którego kanonizacja została zapowiedziana przez Papieża Franciszka na październik 2018 roku. Dziękuję każdemu czytelnikowi za modlitwę po przeczytaniu treści tych konferencji, co kończę dnia 30 maja tego roku, w przeddzień 40-lecia przyjęcia Swięcen Kapłańskich w Katedrze Poznańskiej jako Chrystusowiec. Szczęść Boże wszystkim!