15



Oto dalsze elementy naszej modlitwy Gloria in excelsis. Jest to modlitwa naszego uzależnienia od Boga, wyraz naszej miłości; albo, inaczej mówiąc, jakby nasz pocałunek, który składamy na jego świętym Obliczu. Czcimy Go, adorujemy lub dajemy jakieś oznaki szacunku i czci względem Niego. Szacunek, który sprawia, że ludzie czasami przez pocałunek wyrażają swoją miłość, a następnie składają jakieś dary, które sprawiają radość dawcy i odbiorcy, tutaj największy zaszczyt jest ten, że możemy jako stworzenia, które są prawie niczym wobec Boskiej Wielkości, przekazywać Bogu wyrazy naszej czci i że to nasze liturgiczne działanie przynosi korzyść nie Jemu ale nam samym. Ale miłość jest jedyną godną odpowiedzią naa miłość, według przykazania, które przekazał od Boga Mojżesz: Bądziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego, z całeej duszy swojej i ze wszystkich swoich sił. Pwt 6,5 Bez miłości jest niemożliwe oddawanie czci Bogu. Jego majestat jest najwyższą i suwerenną domeną kultu, który powinien ustawić czowieka tak, aby rozumiał, że najważniesze dla niego jest kochać i służyć Najwyższemu! On sam jest naszym ostatecznym celem. Adoracja przysługuje tylko Jemu, nie wolno czcić w ten sposób nic i nikogo, ani wewnątrz, ani na zewnątrz. Boga należy adorować i można to zrobić w różnych okolicznościach. Tutaj w Gloria in excelsis słowo Adoramus te przetłumaczono jako: Wielbimy Cię, wysławiamy Cię, choć mogło być: Adorujemy Cię. Nie można jednak przejść przez wszystkie te wyrażenia nie zauważając dokładności, powiązania i porządku, ale jednocześnie małości ludzkich słów wobec tej Tajemnicy niepojętej, jaką jest Bóg w Trójcy Swiętej jedyny. Nie moglibyśmy godnie wielbić Boga sami z siebie, gdyby Bóg sam nie przyszedł nam z pomocą, aby to stało się możliwe, przez wprowadzenie nas przez łaskę do wnętrza swojej własnej Istoty, abyśmy czcili Ojca przez Syna w Duchu Swiętym. Kto to wszystko czyni? Bóg sam w Jezusie Chrystusie, który za sprawą Ducha Swiętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem, aby to, co wyżej powiedzieliśmy sobie, było możliwe. Błogosławieństwo, miłość, chwała i dziękczynienie. Poznanie jest aktem umysłu. Błogosławieństwo jest wylaniem serca przynoszącym nam miłość, łaskę i chwałę. Dzięki Wcieleniu Syna Bożego, oddawanie czci Nieskończonego Bytowi, jako zasadzie wszystkich bytów, stało się to możliwe. W Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy. Jestemy z Jego rodu, bo tym, którzy Go przyjęli dał moc, aby się stali dziećmi Bożymi. Przez Niego otrzymaliśmy wszystko, w nim jest nam dana chwała; i możemy żyć na Jego chwałę. Nie możemy iść do Boga inaczej jak przez Niego z Nim i w Nim: Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie także możem oddawać Najwyższemu Bogu całą cześć i chwałę Jemu należną; dlatego wszystkie nasze myśli, nasze słowa i nasze działania są Jemu dedykowane przez Te Deum, czy przez Gloria in excelsis. Chcemy, aby wszystko, co jest w nas, wszystko co zależy od nas, było na służbie jego Majestatu, ponieważ otrzymaliśmy wszystko od Niego. Gratias agimus tibi ... Dzięki Ci składamy. Tutaj słowo Eucharystia, czyli dziękczynienie, jaki nazwano również Mszę świętą, kryje swój głęboki sens. Jest to dziękczynienie przede wszystkim za Wcielenie Syna Bożego oraz wszystkie następstwa tej Uni hipostatycznej. Trójcy Przenajświętszej tutaj, po kolei jest jakby dana explozja tej wdzięczności Ludu Bożego. Bo wielka jest chwała Twoja, Panie Boże, królu nieba, Panie Boże Synu Jednorodzony, Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata..Jezu Chryste z Duchem Swiętym w chwale Boga Ojca. „W tej swojej wielkiej chwale, która promieniuje z natury ludzkiej połączonej z bóstwem, w Jedynej Osobie Syna Jedynego, a jest to arcydzieło mądrości i mocy, dobroci i miłosierdzia Bożego. Aby usłyszeć, co jest tą wielką chwałą, którą Kościół jest tutaj rozradowany, aby dziękować prawdziwie Bogu, musimy pamiętać, że każde słowo tego hymnu jest rozszerzeniem pieśni tych aniołów, którzy śpiewali chwałę Bogu na wysokościach i pokój ludziom dobrej woli w czasie, kiedy Jezus Chrystus pojawił się na świecie. Bóg przyniósł na ziemię naszą nieskończoną chwałę boskiej ofiary, która dała nam pokój. Dziękujemy mu za to obdarzenie nas wielką radością, że w Betlejem narodził się nam Zbawiciel, którym jest Chrystus, Pan, dający nam takie wielkie błogosławieństwo. Łaska i miłosierdzie od Boga przyjmowanie są często pojmowane jako przyczyniające się dla Jego chwały. Wszyscy zgrzeszyliśmy i potrzebujemy miłosierdzia Bożego, mówi św. Paweł Apostoł. Ale Bóg dał nam przystęp do swojej chwały i mocy, mówi św. Piotr. Stało się z powodu okazanego nam miłosierdzia. Zatem większa chwała Boża przyjmuje do swego łona okazanie wielkiego miłosierdzia. Chwałą Boga jest żywy człowiek, mówi św. Ireneusz. „Bóg odpuszczając nam grzechy, i udzielając nam chwały dzieci Bożych sprawia, że jakby przedłuża się i „wybucha Jego miłosierdzie szczególnie w Tajemnicy jakby przedłużonego na nas swego Wcielenia: To jest wielka tajemnica miłości Boga, który ukazał się w ciele, znalazł wiarę w świecie, wzięty został w górę do chwały. Można po prostu powiedzieć, że będziemy dziękować za okzanie nam tak wielkiego miłosierdzia przez całą wieczność. Teraz czynimy to na ziemi w Kościele Boga żywego, w ogniu miłości,radości, pokoju i chwały naszego Boga, który nas przyjmuje z powrotem,przebacza i włącza nas do grona swoich wybranych. Chcemy Ci dziękować za Twoją wielką chwałę, który wybuchła w ratowaniu nas, Panie Boże,przez niebiańskiego Króla, przed którym mieszkańcy ziemi są niczym. Wszystkie wcześniejsze słowa są skierowane do trzech Osób Boskich, które są następnie jasno wyrażone. Zaznaczmy tylko, że to dopiero na przełomie VIII/IX wieku, wszystkie wersje łacińskie Gloria in excelsis starały się umieścić Ducha Świętego w zakończeniu hymnu, który zapewne był cały natchniony przez tę Trzecią Osobę Boską Trójcy Przenajświętszej! 




15