–   Ewangelia wg św. Łukasza   –

Rozdziały:

123456789101112131415161718192021222324


21

Grosz wdowi [Vt-6,15]

1 Gdy podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony.

2 Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki,

3 i rzekł: «Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni.

4 Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie».

 

MOWA O ZBURZENIU JEROZOLIMY I PRZYJŚCIU CHRYSTUSA

Zniszczenie świątyni [Vt-6,15]

5 Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, powiedział:

6 «Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony».

7 [Vt-6,15] Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy się to dziać zacznie?»

 

Początek boleści [Vt-6,15]

8 Jezus odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: "Ja jestem" oraz: "Nadszedł czas". Nie chodźcie za nimi!

9 I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec».

10 Wtedy mówił do nich: «Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu.

11 Będą silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie.

 

Prześladowanie uczniów [Vt-6,15]

12 Lecz przed tym wszystkim podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą do królów i namiestników.

13 Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa.

14 Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony.

15 Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić.

16 A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią.

17 I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich.

18 Ale włos z głowy wam nie zginie.

19 JK Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie.

 

Znaki zapowiadające zburzenie Jerozolimy [Vt-6,15]

20 Skoro ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy wiedzcie, że jej spustoszenie jest bliskie.

21 Wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry; ci, którzy są w mieście, niech z niego uchodzą, a ci po wsiach, niech do niego nie wchodzą!

22 Będzie to bowiem czas pomsty, aby się spełniło wszystko, co jest napisane.

23 Biada brzemiennym i karmiącym w owe dni! Będzie bowiem wielki ucisk na ziemi i gniew na ten naród:

24 jedni polegną od miecza, a drugich zapędzą w niewolę między wszystkie narody. A Jerozolima będzie deptana przez pogan, aż czasy pogan przeminą.

 

Przyjście Chrystusa [Vt-6,15]

25 Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy.

26 Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte.

27 Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą.

28 A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie».

 

Przykład z drzewa figowego [Vt-6,15]

29 I powiedział im przypowieść: «Patrzcie na drzewo figowe i na inne drzewa.

30 Gdy widzicie, że wypuszczają pączki, sami poznajecie, że już blisko jest lato.

31 Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże.

32 Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie.

33 Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą.

 

Potrzeba czujności [Vt-6,15]

34 Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł na was znienacka,

35 jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi

36 Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym».

 

Ostatnie dni Jezusa

37 [Vt-6,10, Vt-6,12, Vt-6,14, Vt-6,16] Przez dzień nauczał Jezus w świątyni, wieczorem zaś wychodził i noce spędzał na górze zwanej Oliwną.

38 [Vt-6,11, Vt-6,13, Vt-6,15, Vt-6,17] A rano cały lud śpieszył do Niego, aby Go słuchać w świątyni.