236

Z komentarza św. Augustyna, biskupa, do Psalmów (Ps 47, 7) ,,Jakeśmy słyszeli, tak i zobaczyli". O błogosławiony Kościele! W oznaczonym czasie usłyszałeś, w oznaczonym zobaczyłeś! Oto usłyszał w zapowiedziach, ogląda w wypełnieniu; usłyszał w proroctwach, ogląda w Ewangelii. Wszystko bowiem, co się teraz dokonuje, już przedtem zostało zapowiedziane. Podnieś oczy i popatrz na świat; zobacz twe dziedzictwo sięgające krańców ziemi; zobacz, że się spełnia to, co było powiedziane: ,,pokłon Mu oddadzą wszyscy Królowie, wszystkie narody będą Mu służyły". Patrz, jak się wypełniły słowa. ,,Bądź wywyższony, Boże, ponad niebo, a Twoja chwała ponad całą ziemię". Patrz na Tego, którego ręce i nogi zostały przebite. Gwoźdźmi, którego kości na krzyżu zostały policzone, o którego szatę rzucono losy. Zobacz, że króluje Ten, którego oglądano przybitego do krzyża; zobacz, że Ten, który doznał wzgardy, kiedy wędrował po ziemi, teraz zasiada na niebie. Patrz, jak spełniają się słowa: ,,Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi i oddadzą Mu pokłon wszystkie rodziny narodów". Patrzac na to wszystko wołaj z radością: ,,Jakeśmy słyszeli, tak i zobaczyli". Słusznie więc tym słowami Kościół nawoływany jest spośród narodów: ,,Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, zapomnij o twym ludzie, o domu twego ojca". Słuchaj i patrz. Najpierw słuchaj, czego nie widzisz, później ujrzysz, o czym usłyszałaś. ,,Lud - rzecze - którego nie znałem, stał się mym sługą; służy Mi na wezwanie". Jeśli służy na wezwanie, zatem nie oglądał. Gdzież zaś spełniły się ałowa: ,,Zobaczą ci, którym nigdy nie opowiadano o Nim, zrozumieją, którzy nie słyszeli"? Jako pierwsi usłyszeli i zrozumieli proroków ci, do których prorocy nie zostali wysłani; ci zaś, którzy początkowo nie słyszeli, słuchając potem zdumieli się. Ci natomiast, do których prorocy zostali wysłani, ci właśnie zostali odrzuceni. Nosili Księgi, ale nie rozumieli prawdy; trzymali tablice Przymierza, ale nie posiadali dziedzictwa. My zaś: ,,Jakeśmy słyszeli, tak i zobaczyli". ,, W mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego". Tam usłyszeliśmy, tam też zobaczyliśmy. ,,Bóg je umacnia na wieki". Niechaj nie wynoszą się ci, którzy mówią: ,,Oto tu jest Chrystus, oto tam". Ten, kto powiada: ,,Oto tu jest, oto tam", wprowadza rozłam. Bóg zaś przyobiecał jedność: ,,Królowie zebrali się razem", a nie rozproszyli wskutek podziałów. A może to miasto, które zapanowało nad światem, ulegnie kiedyś zburzeniu? żadną miarą: ,,Bóg je umacnia na wieki". Jeśli Bóg je umocnił na wieki, czemu więc lękasz się o trwałość fundamentu?

236