342

3 STYCZNIA   Jn 1, 29-34 "Który gładzi grzech" Przed Komunią św. ksiądz unosi Hostię i mówi: "Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata". To jest dzisiejsza Ewangelia. Jan Chrzciciel pierwszy wypowiedział te słowa niesłychane. Może przyzwyczailiśmy się do nich z powodu powtarzania. Baranek Boży z Chwała na wysokości i z Komunii: "gładzi grzech i daje pokój". Jakiż ciężar zostaje z nas zdjęty, i jakaż siła pokoju jest nam przywrócona. Dzięki Brankowi, który zwyciężył zło i my również możemy walczyć ze złem i zwyciężać pokusy. Walka między dobrem a złem trwająca od pierwszego grzechu nie ma nadziei powodzenia jak tylko z Barankiem Bożym. Baranek nas wyzwala, gdy wołamy: Zmiłuj się nad nami, ale też odpowiada: Dobrze, ale ty też walcz dzielnie, nie podawaj się, walcz w moje imię aż do końca. Można powiedzieć, że św. Jan Chrzcielel utrafił w ,,10", kiedy ukazując Chrystusa rzeszom żydowskim zgromadzonym nad Jordanem powiedział o Nim: Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata (w. 20). Wielkie to jest i wspaniałe świadectwo. Poprzednik Chrystusa, chcąc ukazać prawdziwe znaczenie i skutki tego świadectwa powołał się na autorytet samego Boga, który powiedział do niego: Ten, nad kim ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego na Nim, jest tym który chrzci Duchem Swiętym (w. 33). Sw. Jan Chrzciciel ujrzał nad Chrystusem nie tylko ducha Bożego, ale całą Trójcę Swiętą, dlatego mógł śmiało oświadczyć, że Chrystus przychodzący do niego, proszący o obrzest pokuty, jest pra\wdziwym mesjaszeni i obiecanym Barankiem Bożym. 2 Izraelici znają dobrzo symbolikę baranka. Znał ją także i Jan Chrzciciel. Jeśli dziś określa Chrystusa tym mianem to dlatego, że pragnie z natchnienia Ducha Bożego ogłosić Go uroczyście całemu światu obiecanym Mesjaszem. Prawdziwość tego ogłoszenia potwierdza sam Bóg w czasie ceremonii chrztu w Jordanie. Chrystus jako baranek będzie przede wszystkim ofiarą za grzechy. Jego krew zbawi i wybawi naród od śmierci. Jak ongiś w Egipcie krew baranka uratowała piorworodnych synów Izraela od śmierci, tak dziś zbawi tych wszystkich, którzy w Niego uwierzą. Na pamiątkę tego wydarzenia Izraelici będą spożywali na początku obchodów świeta Paschy baranka, ofiarowanego przedtem i zabitego w światyni. Jak tamten baranek wybawił naród od śmierci i spowodował uwolnienie z niewoli egipskiej, tak ten baranek dokona jeszcze większego cudu: uwolni wszystkich od śmierci grzechu i doprowadzi do pełnego zjednoczenia z Bogiem (WJ 12, 3-14). Ten baranek będzie miał wszystkie cechy Izajaszowego Sługi Bożego. Nie będzie krzyczał, nie podniesie głosu, nie do słyszeć krzyku swego na dworze. Nie złamie trzeciny nadłamanej ani nie zgasi knotka o nikłym płomyku (Iz 42, 2). Łagodnością swoją i dobrocią podbije cały świat. Jego życie, działanie a nawet sama jego śmierć będzie jego dobrowolną ofiarą. Mówi o tym prorok Izajasz: dręczono go, gdyż sam dał się gnębić. Jak baranek na rzeź prowadzony i jak owca przed strzygącymi ją zamilknie i nie otworzy ust swoich (53, 7). Jan Chrzciciel malując przed zgromadzonymi wokół niego rzeszami taki obraz Chrystusa, odkrył w Nim prawdziwego, obiecanego Mesjasza. Można zatem powiedzieć, że dzień chrztu Jezusa w Jordanie był dla narodu wybranego dnirm właściwej Epifanii tj. Objawienia Mesjasza świata. To było uroczyste zapoczątkowanie ery mesjańskiej, bezpośrednie wprowadzenie i wojscie Boskiego Zbawcy w historię zbawienia człowieka. Od tej obwili Chrystus zaczyna głosić światu Dobrą Nowinę. Nie będzie ona jakaś czystą doktryną, przepowiadaniem wzniosłych i szumnych haseł, ale będzie wychodziła z życia i dotyczy życia.. Przez nią Chrystus udowodnił, że przyszedł na świat pomóc tym, którzy cierpią i rozweselić tych, którzy płaczą. Jako łagodny baranek nikogo od siebie nie odrzuci, nikim nie wzgardzi, wszyscy znajdą u Niego pociechę, pomoc i nadzieję. Warto zatem takiego Mesjasza poznać, warto Mu zaufać i naśladować co w życiu. 3. Mesjasz jako Baranek Boży, otrzyma kiedyś od Ojca Niebieskiego należną Mu nagrodę. Sw. Jan Ewangelista w swojej wizji proroczej, mówi o tym już z perspektywy śmierci i zrnartwychwstania Chrystusa: Godzien jest Baranek, który został zabity wziąć potęgę i bogactwo, mądrość i moc, cześć, chwałę i błogosławieństwo... Siedzącemu na tronie Barankowi błogosławieństwo, cześć i chwała i moc na wieki wieków (Ap b, 1żn). Nagrodę, o której wspomina autor Apokalipsy, Jezus Chrystus wysłużył sobie swoją męką i śmiercią, swoją ofiarą i swoim cierpieniem, posiadającym zawsze moc zbawczą. One to także uwolniły świat od grzechów. 4. Chciejmy za przykładom cichwgo Baranka, który gładzi grzechy świata, gładzić nasze i innych ludzi grzechy, byśmy od nich wolni mogli czystym sercem przeżywać radość, jaka płynie ze świadomości dokonanego przez Chrystusa Jego wielkiego dzieła - zbawienia świata.

342