357

SOBOTA  Mk 2, 13-17 Iść za Jezusem. Zakonnik słuchający dzisiejszej Ewangelii, powołania Mateusza, może sobie wzdycha. Kiedy usłyszał to samo: "Pójdź za mną",myślał może wtedy, że mówiąc wtedy "Tak", wszystko będzie załatwione. Lecz szybko zrozumiał, że to wymaga codziennego "tak", nieraz bardzo trudnego. To zresztą dotyczy każdego chrzścijanina. Każdego ranka, od przebudzenia widzi on, że życvie będzie znów wymagało jego"tak": szczęśliwy jeśli potrafi odpowiedzieć: Panie, chcę iść i dzisiaj za Tobą. Duchowość chrześcijańska została bardzo wcześnie nazwana "pójściem za Chrystusem". Przybierała ona nieraz formy radykalne: Męczęńtwo, czy pójście na pustynię. Do końca wieków, pójście za Chrystusem wzbudzać będzie męczenników i zakonników. A dla pozostałych chrzścijan? W życiu codziennym wybierać to, co się Chrystusowi podoba: słowem, myślą i uczynkiem, jest nieraz zwyczajnym męczeństwem. Wymaga to wiele rozeznania i odwagi. 1. Uczta u celnika Lewiego była chyba wyrazem jego szczerej radości i wdzięczności dla Chrystusa za to wszystgo co dla niego uczynił. On nie mógł ukryć tej swojej radości dlatego zaprosił na ucztą wszystkich swoich dawniejszych kolegów i przyjaciót. Nic dziwnego, że dom wkrótce napełnił się celnikami i grzesznikami. Nie wiadomo, czy wtedy właśnie wielu jego kolegów nie nawróciło się i nie poszło za Mesjaszem. W każdym razie na pewno wtedy przekonali się, że nic ich nie może oddzielić od Chrystusa. Nawet ich grzechy, nie mówiąc jako zawistnych spojrzeniach faryzeuszów. Jakież to pocieszajace. Jeśli komuś z was zadaje się, że jest wielkim grzesznikiem, mówi do siebie, gdzie mi tam do Chrystusa, niech oczyma wiary spojrzy dziś na salę biesiadną u celnika Lewiego i niech się napdni ufnością. Niech nie marudzi, niech się nie ociąga, ale szybkimi krokami niech idzie do Chrystusa. On jest lekarzem tych, którzy potrzebuję lekarza. On jest nauczycielem tych, którzy wychowali się bez nauczycieli; On jest wodzem dla każdego, kto błądzi. Pan przyjmuje grzeszników i wzywa ich litościwie do Siebie.

357