396

ŚRODA Mk 10, 32-45 Władza i służba.  1. Bardzo często powodem smutku, zniechąenią załamania - jest błądne przekonanie, że ,,to mi się należy", nie mogę zaś tego osiegnąć. Pomijanie przy premiach i awansach nieraz bywa przyczyną nawet poważnych tragedii; świadomość własnych uzdolnień - słuszna czy złudna - skłania człowieka do sięgania po wysokie, zaszczytne stanowiska, co w następstwie wywołuje zawiść lub okrywa śmiesznością. Słynny rzymski mówca i pisarz, wódz i konsul, przy tym surowy moralista - Katon Starszy, położył mnóstwo niewątpliwych zasług wobec ojczyzny. Jego wielbiciele chcieli koniecznie wznieść mu za życia statuę w Rzymie, przeciw czemu on w swej skromności stanowczo protestował. ,,Ależ - mówili - ludzie będą się dziwić i pytać, dlaczego nie ma posągu Katona? Katon odpowiedział: ,,Byłoby gorzej, gdyby się dziwili i pytali, dlaczego ten psąg stoi?" Tak jak z pomnikami - ma się rzecz z tzw. osobistościami. I lepiej, że ludzie dziwią się, dlaczego ktoś uzdolniony nie zajmuje wyższego stanowiska, niż mieliby się dziwić, skąd on się tak wysoko wziął . 2. Z ostatniej podróży Chrystusa do Jerozolimy. Podróż ta budzi wśród Jego towarzyszy zdziwienie a nawet przerażenie: wiedzą bowiem o zamiarach kapłanów i faryzeuszów względem Jezusa i przeczuwają nieszczęście. Sam Chrystus zresztą nie pozostawia co do tego żadnych wątpliwości: Oto idziemy do Jerozolimy. Tam Syn Człowieczy zostanie wydany... Skażą Go na śmierć... i zabiją, a po trzech dniach zmartwychwstanie. Dziwne, że włałaśnie wtedy zbliżyli się do Niego... Jakub i Jan ze swoją pretensjonalną prośbą. Chrystus darzył ich - podobnie jak Piotra - wyjątkowymi względami; ich matka Salome przebywała stale w otoczeniu Jezusa, troszcząc się o Jego potrzeby materialne. Nie bez racji więc mogło im przyjść do głowy, że komu jak komu -ale im najbardziej należą się dwa pierwsze miejsca w chwale Mesjasza. Chrystus jakby starał się przywołać ich do równowagi: Nie wiecie o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić, albo przyjąć chrzest, którym Ja mam być ochrzczony? Ma Chrystus niewątpliwie na myśli gorzki kielich i krwawy chrzest swojej mąki. Kto wie, może Chrystus pomyślał w owej chwili o tych dwóch nieszczęśnikach, którzy już wkrotce zawisną po Jego prawicy i lewicy. Jakub i Jan, jasna rzecz, nie w ten sposób rozumieja, kielich i chrzest, prawicę i lewicę - czego dowodzi ich zbyt skora odpowiedź: Możemy. Chrystus przyznaje im racje co do kielicha i chrztu, co równocześnie jest zapowiedział ich cierpień (Jakub jako pierwszy z grona Apostołów poniesie męczeństwo). Co zaś dotyczy pierwszych miejsc w Królestwie chwały - dostaną się one tym, którym je Bóg Ojciec przeznaczył w swojej Opatrzności. 3. Ludzi, którzy w swoim przekonaniu są zdolni i godni zająć wyższą pozycję, jest bardzo wielu, nawet daleko wiecej niż zaszczytnych stanowisk. Czasem są to po prostu ludzie próżni, zadufani w swych możliwościach, zadowoleni z siebie a rzadko zadowoleni z innych. H. Balzac: ,,Ci, którzy są z siebie zadowoleni, moją zawsze zły gust". Nieraz jednak i człowiek naprawdę uzdolniony i krytycznie oceniający samego siebie ubiega się o wyższa, pozycję w szlachetnej intencji, aby zdziałać więcej i skuteczniej. Owszem, można się ubiegać - ale nie należy tego robić za wszelką cenę, gdyż póżniej trzeba uzyskaną pozycję splacać zbyt wielką ceną. Luise Rinser, przygoda życia: ,,Sądziłam, że podejmowanie zawsze tego, co najtrudniejsze, jest dowodem odwagi. Lecz to jest tylko pycha. Nieprawda, że powinniąmy się podjąć każdego zadania, jakie przed nami staje. Są zadania, będące tylko wodzeniem na pokuszenie." A. Camus: ,,Zbyt wielu ludzi wdrapuje się na krzyż tylko po to, żeby moża było ich widzieć z większej odległości, nawet jeśli w tym celu trzeba trochę podeptać Tego, który znajduje się na krzyżu od tak dawna." Wnioski: niepragnąć niczego zbytnio. Sw. Alojzy: ,,Bardzo mało rzeczy pragnę; a tych rzeczy, których pragnę pragnę bardzo mało. To zaś, co się uzyska - uważać nie za coś, co nam się należalo, lecz za dar Opatrzności, który trzeba odwdzięczyć. Postawa służebna pozwala nam zająć miejsca właśnie po prawej i po lewej stronie Chrystusa - Tego, który aż na ołtarz, przychodzi, żeby służyć.

396