481

ŚRODA  Łk 4,38-44 Pozostań z nami! Jak wielkie wysiłki czyli współczesna medyczna, by ratować zdrowie i życie ludzkie; nie szczędzi się pieniędzy i sił, by unaleźć skuteczne lekarstwo na gnębiące ludzkość choroby nowotworowe. Chrystus w Ewangelii jawi się nam jako Lekarz, jako przeciwnik choroby i śmierci. Chociaż głosił Dobrą Nowiną o królestwie Bożym (W. 44) to jednak nie przechodził obojętme obok ludzkich cierpień; uleczył z gorączki teściową Szymona, uzdrowił wielu cierpiących. 1. Czy Jezus rzeczywiście uzdrawiał? Lub mówiąc ogólniej: czy Jezus czynił cuda? Historyczność cudotwórczej działalności Jezusa świadczą wszystkie Ewangelie, w których cuda zajmuję dużo miejsca i są wewnetrznie związane ze strukturą Ewangelii. Odrzucenie cudów byłoby jednoznaczne z odrzuceniem lub okaleczeniem Ewangelii. O działaniu cudów przez Jezusa swiadczy przepowiadanie misyjne pierwotnego Kościoła: posłannictwo Jezusa z Nazaretu ,,Bóg potwierdził niezwykłymi czynami, cudami i znakami" (Dz 2, 22), dlatego przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich (Dz 10, 38). Starożytna tradycja przypisywała Jezusowi działanie cudów. Swiadectwa Nowego Testamentu o cudach Jezusa potwierdzaję źródla żydowskie a szczególnie Talmud; mówi on o zabiciu Jezusa w wigilię Paschy: dokonano tego czynu dlatego ,, ponieważ Jezus czynił czary i zdradził Izraela". Jako wrogowie Jezusa, podobnie jak faryzeusze, Jego cudotwórczą działalność oceniają negatywnie (por. Mk 3, ~ u Lk 11, 15). Wzmiankę tą potwierdza Józef Flawiusz. Nikt ze współczesnych Jezusa, nawet Jego zdecydowani wrogowie nie kwestionowali faktu, że on działał cuda, lecz dyskutowali jaką powagą i mocą to czyni (Mt 12, 26-27; Mk 3, 25-30; Lk 11, 17-27), stwierdzając, że Jezus w imię szatana czyni cuda. Wreszcie bez cudów nie da się wyjaśnić podziwu i entuzjazmu tłumów wobec Jezusa z Nazaretu. Ta wielość i starożytność świadectw sprawiła, że współczesna krytyka biblijna nie neguje już cudów Jezusa. Nawet skrajni krytycy przyjmują, że Jezus bez wątpienia uzdrawiał chorych i wypędzał złe duchy (R. Bultmann); Jezus wystąpował w Gailici jako lekarz chorych i egzorcysta; uzdrawianie chorych miało charakter charyzmtyczny i wiązało się ze szczególnymi właściwościami osobowości Jezusa (R. Pesch, R. H. Fuller). 2. Jaki sens miały uzdrowienia Jezusa? Uzdrowienia podobnie jak wypędzenia złych duchów były znakiem nądejścia Królestwa Bożego. Są związane z Dobrą Nowiną o królestwie Bożym. Uzdrowienie z choroby oznaczało zbawienie wyższego porządku (Lk 17, 13). Dotyczyło duszy i ciała. Dzięki temu uzdrowienia były zapoczątkowaną realizacją zbawienia, którego pełnia nastąpi w czasach eschatologicznych, w powszechnym zmartwychwstaniu. Jezus jest wrogiem śmierci i choroby, ponieważ jest Panem życia. W tej postawie i geście Jezusa mamy wielkie dowartościowanie ludzkiego ciala i zdrowia. Cały człowiek jest dla Chrystusa ważny, cały człowiek będzie zbawiony. Kościół kontynuuje dzieło zbawcze Chrystusa. Na wzór swego Mistrza ma troszczyć się o całego człowieka, nie tylko o duszę, ale i o jego ciało, zdrowie i życie. Zbawiony będzie bowiem cały człowiek o nie tylko dusza ludzka. Przez Kościół, gdy zobaczy jego troskę o człowieka, szczególnie chorego, biednego, potrzebującego, świat ma poznać Zbawiciela Jezusa i przyjąć Go. Tak głosił Dobrą Nowinę Chrystus.

481