547

ŚRODA

 Łk 19, 11-28

Wydawać owoce życia.

Przezywamy współcześnie wieki kryzys wierności: Wierności Bogu, wierności drugiemu człowiekowi, wierności sobie samemu, wierności swoim przekonaniem i zobowiązaniom. Gdy tymczasem Chrystus tak bardzo ceni wierność; za ,,wierność w drobnej rzeczy" nagradza ,,rzeczami wielkimi". Prawdziwie po królewsku, ponieważ jest Królem.

1. Dobrze sługo dobry ... (w. 17). Czas miedzy podróza Pana w kraj daleki (wniebowstąpienie Jezusa), o powrotem z godnością królewską (paruzję) jest czasem Kościoła, czasem ,,nieobecności" Chrystusa w postaci widzialnej. Jest to czas pracy, czas misji, czas prześladowań i próby. Nieprzyjaciele Chrystusa nie śpią; używają wszystkich możliwych środków, aby nie dopuścić do uznania Królowania Chrystusa. Czasy takie wymagają od sług Chrystusa wierności, cierpliwości i wytrwałości; potrzebna jest wierność w drobnych sprawach, gdyż nawet drobne sprawy Królestwa Bożego są wielkie i ważne; w relacjach Bóg -człowiek nie ma rzeczy małych. Wierność w małych rzeczach uzasadniona jest również psychologicznie, zaniedbania bowiem w rzeczach małych prowadzą do poważnych konsekwencji. Tomasz a Kempis powiedział: ,,Kto gardzi rzeczami drobnymi, powoli w poważne upada". Jakże często drobiazgi, małe błędy, zaniedbania rzutują na całe ludzkie życie. Chrystus znał dobrze duszą ludzką, dlatego na trudne czasy Kościoła zostawia nam nakaz wierności w drobnych rzeczach.

 

547