550

SOBOTA

Łk 20,27-40

Spędzimy razem wieczność.

1. Do dziś możemy spotkać takich, którzy sądzą, że nie ma zmartwychwstania, nie ma przyszłego życia, nie ma dalszego ciągu naszej historii. Wystarczy zajrzeć do współczesnej literatury. Bohater powieści Frischa, inżynier, współczesny technokrata mówi: ,,Nie mogę się zgodzić na coś takiego, jak słyszenie wiecznosci: nie słyszę nic prócz skrzypienia piasku przy każdym kroku". A z końcowej rozmowy ,,Doli człowieczej" znamienne słowa: ,,Posłuchaj: nie dośc jest, dziewięciu miesięcy, trzeba sześćdziesięciu lat, żeby stworzyć człowieka, sześćdziesięciu lat poświącenia, woli, i tylu tylu innych rzeczy! A kiedy ten człowiek dojrzeje, kiedy już nie będzie w nim śladu dziecka ani młodzieńca, kiedy naprawdę będzie człowiekiem, nadaje się tylko do śmierci". Czy rzeczywiście tylko do śmierci? Biblia głosi: Dla nieśmiertelności stworzył Bóg człowieka. Nieśmiertelność wyłania się ze związku z Bogiem żywym, z faktu, że ze wszystkich stworzeń na świecie, człowiek może być partnerem Boga. Od śmierci chroni człowieka miłość (J. Ratzinger). Miłość obdarza nieśmiertelnością W flimie I. Bergmana ,,Jak w zwierciadle" młody chłopiec pyta ojca o chorą siostre, którą zabrano helikopterem do szpitala: ,,Tato, czy Bóg ją ocali, ponieważ my ją kochamy?". Miłość ocała od śmierci, ale nie ludzka, tylko Boża. Tylko miłość Boża silniejsza jest od śmierci; tylko miłość Boża unieważnia śmierć. W dramacie P. Sartra ,,Przy zamkmtych drzwiach" jest próba ratowania się z zagrożenia i śmierci, ale przez miłość tylko ludzką. Bezskutecznie!

4. Wspaniałym komtarzem do tych słów Jezusa jest nowa liturgia chrześcijańskiego pogrzebu. Jest ona wyrazem wiary Kościoła. Według tej liturgii śmierć nie jest końcem, lecz początkiem nowego życia w Bogu i z Bogiem. Myśl na zawarta jest we wszystkich Czytaniach biblijnych. Nawiązują do niej wstępne uwagi nowego rytualu, które żądają, by obrzędy pogrzebowe potwierdzały nadzieję chrześcijan w życie wieczne, a kontynuują ją modlitwy pogrzebowe; najwymowniej trzy z nich: ,,Przybądźcie święci Boży; ,,Niech Aniołowie zawiodę Cie do raju", oraz Prefacja żałobna: ,,Albowiem życie Twoich wiernych, o Panie, zmienia się, ale się nie kończy i gdy rozpadnie się dom doczesnej pielgrzymki, znajdą przygotowane w niebie wieczne mieszkanie". Tę prawdę biblijną podkreślają również modlitwy za zmarłych z nowych kanonów mszalnych. Liturgia jest najbardziej autentycznym komentarzem Biblii. To nowe życie nie jest krainą cieniów, lecz ma charakter osobowy i wspólnotowy (Ap 21, 3-4).. Przez Chrystusa, drugiego Adama, wracamy do pierwotnego szcześcia, które utracił pierwszy Adam. To nowe życie z Bogiem obejmuje całego człowieka dzieki powszechnemu zmartwychwstaniu w godzinie przyjścia Pana.

Z Bogiem żywym spotykamy się w każdej Mszy św. Zawieramy z Nim przymierze, stajemy się przyjaciółmi i umiłowanymi dziećmi Boga. W Eucharystii wchodzimy w ściśłe zjednoczenie, w doskonały dialog z Bogiem, dlatego tak często w modlitwach po komunii św. eucharystia nazywana jest zadatkiem wieczności i zmartwychwstania. Miłość Boga, z którym się spotykamy w Eucharystii unieważnia śmierć i zapewnia nam nieśmiertelność. Człowiek, kiedy naprawde staje sę człowiekiem, chrześcijaninem, przyjacielem Boga i ludzi, wtedy nadaje sę nie na śmierć, lecz na życie.

 

550