604

II TYDZIEŃ WIELK. PONIEDZIAŁEK   Jn 3, 1-8 Stare i nowe życie. Nikodem nie jestm jak się mówi nieraz zbyt prędko, człowiekiem strachliwym. To człowiek poszukujący, co oznacza noc i dialog pełen tajemnicy. Ponieważ Nikodem dostrzegł u Jezusa niezwykłą relację z Bogiem, Jezus może go zanurzyć wprost w tajemnicy nowego narodzenia, przez które Bóg udziela człowiekowi swojego własnego życia. Św. Jan ma zawsze nutę doświadczenia. Nikodem chce zobaczyć Królestwo Boże: "Nikt nie może zoabczyć Królestwa - mówi Jezus - kto się nie narodzi powtórnie". Trzeba doświadczyć nowego życia. Chcesz wiedzieć, mówi Jezus do Nikodema, a Ja ci proponuję się narodzić powtórnie. Nasze życie według ciała nie wystarczy; trzeba nam nowego życia według Ducha, życia Bożego, życia wiecznego. Porównanie do wiatru symbolizuje życie duchowe; chrześcijanin ma podwójne życie: cielesne i duchowe. 1. Powieść Gertrudy won de F o i t, pt. Chusta Weroniki. Młoda dziewczyna, Weronika, nawraca się do wiary nie tyle dlatego ,,że my torujemy sobie drogę do Boga", ile że Bóg toruje sobie drogę ku nam". 2. Przez pewne fakty lub słowa oświeca umysł, budzi zaciekawienie, zapala serce, porusza wolę ku jakiemuś dobru. Nikodem nie pojmuje spraw i zasadniczych elementów nauki Chrystusa, ale zainteresowany jest Jego cudami. Pełen pełen dobrej woli, stara się uczciwie rozumować, i z tego co widzi, wyciąga zbawienne wnioski: Wiemy, że od Boga przpszdłeś. Nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, ...gdyby Bóg nie był z nim. Postawa Nikodema tym bardziej zasługuje na uznanie, że pochodzi on ze sfery faryzeuszów, którzy na ogół nie wykazywali się takim obiektywizmem wobec Chrystusa. Nikodem zasługuje więc i na to, że Chrystus poucza go o podstawach swej nauki. 3, Niestety, nie wszyscy są tak otwarci na znaki Boże. Dlaczego różni ludzie tak różnie reagują na te same znaki? Może to jest kwestia naturalnej uczciwoszci; ma ją Nikodem, lecz nie mają jej inni. Ale może być i tak, jak mówi o tym Chrystus: Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz skąd przychodzi i dokąd podąża. Łaska jest darem darmo danym i nie wiemy, czym kieruje się Bóg, gdy udziela jej jednym a drugim nie. 4. Mając tę łaskę, bądźmy wdzięczni Panu Bogu; bądźmy też chętni w dzieleniu się z innymi tym, w co wierzymy i co przeżywamy z Chrystusem w jego Kościele. Może Bóg czeka właśnie na ten moment, aby kogoś oświecić, poruszyć, pobudzić do refleksji i przyprowadzić na drogę wiary?

604