617

WTOREK Jn 10,22-30 "Moje owce słuchają mojego głosu". To jednak dziwne, że tylu chrzścijan mało się star słuchać głosu Jezusa, tak szybko zniechęcają się w czytaniu tekstu Ewangelii. Tu jest cała trudność. Ileż razy w życiu chrześcijańskim można odkryć Błogosławieństwa, historię syna marnotrawnego, Mąkę Pańską... Ewangelie są niewyczerpalnie wciąż nowe, gdy się z nimi obcuje i pogłębia ich znajomość, zwłaszcza gdy się czyni to wspólnie z innymi. Odkrywa się wtedy jedyną i niepowtarzalą mądrość tego głosu: "Moje słowa nie są moje, ale Tego, który mnie posłał, Ojca". Czytając i słuchając wyczuwa się, że ta mądrość została również ukształtowana przez trzydziestoletnie życie ludzkie; przenika z nich cierpienie i czuła miłość, która porusza wszystkie epoki i wszystkie miejsca na świecie. Słowo jedyne, jedynego Pośrednika: ono mówi wszystko co ludzkie w tonacji boskiej.

617