618

ŚRODA  Jn 12,44-50 Ostatnie słowa publiczne. "Jezus zawołał". Jezus wykrzykuje podstawowe prawdy, które chciał przekazać swoją nauką. Pierwsza z nich to ścisł a więź, jaka istnieje między Nim i Ojcem: Kiedy Mnie kto widzi, widzi i Ojca; kiedy Mnie kto słyszy słyszy i Ojca. Tajemnica Trójcy jest tu wszechobecna: Syn zależy całkowicie od Ojca. Nie odczuwać tej tajemnicy Jedności Ojca i Syna, to pozostawać dalego od Jezusa. Patrząc na Niego w ten sposób, wierzy się coraz mocniej w Niego: to drugi człon tej nauki. "Ja jestem światłością świata, przyzsedłem po to, aby każdy człowiek, który wierzy we mnie nie pozostawał w ciemnościach"- mówi Jezus. Fantastyczne zapewnienie. Są noce i ciemne doliny w naszym życiu, lecz dzięki Jezusowi nie pozostaniemy w ciemnościach. Trzecia część Jego nauki: "Ojciec pragnie dla was szczęścia wiecznego". 1. W dniu 7 kwietnia 1949 r. Sejm uchwalił ustawę o likwidacji analfabetyzmu w Polsce. Ropoczęła się wielka operacja oświatowa w naszych dziejach. Brało w niej udział ponad 78 tysięcy nauczycieli. Wydane nie notowany dotąd nakład elementarzy i podręczników. Ukazały z pierwsze elementarze dla głuchoniemych i ociemniałych. Dzięki ofiarności i zapałowi całego społeczeństwa wyprowadzono z mroków ciemnoty setki tysięcy ludzi. W dwa i pól roku po uchwale pełnomocnik rządu do walki z analfabetyzmem zameldawal, że analfabetyzm jako zjawisko masowe został w Polsce zlikwidawany. - To jest szlachetne dążenie do światła. Z oświeceniem umysłu wiąże się zawsze wielkie nadzieje na poprawę moralną. A. France: ,,Im więcej otworzycie szkół, tym więcej zamkniecie więzień". 2. Zródłem światła jest Ten, który mówi do nas: Ja rzyszedłem na świat jako światło, aby każdy kto we Mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności. Jest Chrystus światłem przez słowa swej nauki. Jest na nauka boska. Zawiera odpowiedź na wszystkie pytania nurtujące umysł i serce ludzkie (np. Sens życia!). Wprostych zdaniach Mistrza z Nazaretu kryje się taka głębia ludzkości,, takie ukochanie życia i tak silne dążenie do doskonalenia się, że pozostaną one wieczystym drogowskazem dla wszystkich ludzi dążących do tego samego celu". Chrystus nie tylko poucza i wzywa, ale światłem staje się dla nas również przez przykład swego doskonałego i nieskazitelnego życia. W osobie Chrystusa ukazuje się naszym oczom sam Bóg: . ..kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mię posłał. Jest to oczywiście ideał niedaścigły, niemniej Chrystus wzywa nas ku jego realizacji w takim stopniu w jaki nas stać. Każe nam się uczyć od Niego różnych cnót: łagodności, pokory, samazaparcia. Fr. K o f k a: ,,Chrystus - to Przepaść pełna światła... Ten kto w nią spojrzy, musi się w nią rzucić".

618