173
Niedziela Palmowa
E. Lecz on zaprzeczył temu
wobec wszystkich i rzekł: I. Nie wiem, co mówisz.
E.
A gdy wyszedł ku bramie, zauważyła go inna i rzekła do tych, co tam byli: I. Ten był z Jezusem Nazarejczykiem. E. I znowu zaprzeczył pod przysięgą: I. Nie znam tego Człowieka. E. Po chwili ci, którzy tam stali, zbliżyli się i rzekli do Piotra: I. Na pewno i ty jesteś jednym z nich, bo i twoja mowa cię zdradza.
E. Wtedy począł się zaklinać
i przysięgać: I. Nie znam tego Człowieka. B. I w tej chwili kogut zapiał. Wspomniał Piotr na
słowo Jezusa, który
mu powiedział: Zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz. Wyszedł na
zewnątrz i gorzko zapłakał.
Wydanie Jezusa
Piłatowi
A gdy nastal ranek, wszyscy arcykapłani i starsi
ludu powzięli uchwałę przeciw Jezusowi, żeby Go
zgładzić. Związawszy Go zaprowadzili i wydali
w ręce namiestnika Poncjusza Piłata.
Koniec zdrajcy
Wtedy Judasz, który Go wydał, widząc, że Go skazano, opamiętał się, zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom i starszym i rzekł: I. Zgrzeszyłem, wydawszy krew niewinną. E. Lecz oni odparli: L.
Co nas to obchodzi? To twoja sprawa. E. Rzuciwszy
srebrniki do przybytku, oddalił
się, potem poszedł
i powiesił się. Arcykapłani zaś wzięli srebrniki
i orzekli: T. Nie wolno kłaść ich do skarbca
świą
tyni, bo
są zapłatą za krew. E.
Po odbyciu narady kupili za nie pole
garncarza na grzebanie cudzoziemców. Dlatego
pole to aż po dziś dzień nosi nazwę Pole Krwi.
