132
3. niedziela Wielkiego Postu
Śpiew przed Ewangelią Por. J 4,42.15
Aklamacja:
Chwała
Tobie, Słowo
Boże.
Panie, Ty jesteś prawdziwie Zbawicielem świata,
daj nam wody żywej, byśmy nie pragnęli.
Ewangelia
Rozmowa z Samarytanką o wodzie żywej.
—
Ja nim jestem”
—
słowa te sa,
szczytowym punktem
dzisiejszej Ewangelii. Zmęczony i spragniony Jezus obiecuje
przy studni
Jakubowej "wodę
żywą”
—
ku zdziwieniu
Samarytanki i świata dzisiejszego. "Studnia jest głęboka”. Głębsza niż myślała. Sam
Bóg jest bowiem źródłem wody żywej”.
Czystość, świętość, życie wieczne
—
to dary od Boga
dla ludu rodzącego się z wody i Ducha Świętego. Lud ten wie, gdzie i jak
należy oddawać „cześć Bogu”:
nie na zastrzeżonym miejscu geograficznym, lecz „w Duchu i prawdzie”, w
najgłębszych
pokładach duszy, gdzie
Duch Święty mieszka i uczy nas, jak się modlić. Jezus nie przekreśla tym samym modlitwy wspólnotowej.
Musi
ona jednak być wewnętrznie prawdziwa, a serca
modlących
się musza, współbrzmieć
ze słowem i
Duchem Bożym. Nie tyle ważne jest miejsce kultu, co jego duch, nie tyle zewnętrzne obrzędy, ile ich wewnętrzna
prawda.
