468
16. niedziela zwykła
Śpiew przed Ewangelią
Alleluja,
Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą Chrystus, każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki.
Ewangelia
Przypowieść o chwaście wśród zboża.
—
Przypowieść
o siewcy i chwaście została wyjaśniona przez Jezusa
na
końcu
dzisiejszej perykopy. Przypowieść ta dotyczy
zasiewu
i żniwa. Obecnie
jest czas zasiewu
i wzrostu. Czas żniwa nastąpi w dzień
Sądu Ostatecznego,
w którym dukona się
ostateczne
rozdzielenie dobra od zła.
Nie
wszyscy, którzy
żyją
i wzrastają w Kościele, są wybrani i sprawiedliwi,
a
tym bardziej
nie mają zapewnionego zbawienia wiecznego. Mówiąc o losie słowa Bożego, o powodzeniach i niepowodzeniach królestwa Bożego, przypowieść ta opowiada o samym Bogu i o tym, jak rządzi światem. Okazuje On cierpliwość i
wyrozumiałość, ale równocześnie Jego słowo działa z
mocą,
której nic nie może się przeciwstawić. Ta właśnie prawda zawarta jest w dwu innych przypowieściach: o ziarnku gorczycy
i zaczynie, umieszczonych pomiędzy przypowieścią o siewcy i chwaście a jej wyjaśnieniem.
Ewangelia Mt 13,24—43
+
Słowa Ewangelii według św. Mateusza:
Jezus
opuwiedział tłumom tę przypowieść: Królestwo
niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał
dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasial chwastu między pszenicę i odszedł. A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy
pojawił
się chwast. Słudzy
gospodarza przyszli i zapytali go; „Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia
na swej roli? Skad
więc
sią wziął na niej chwast?”
Odpowiedział im:
„Nieprzyjazny człowiek to sprawił”. Rzekli mu słudzy: „Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?”
