406
5. Niedz. zwykła
Czego bowiem Bóg
wymaga? Nie samych
pobożnych praktyk, ale sprawiedliwości względem uciśnionych, chleba dla głodnych, wolności dla tych współziomków, którzy z powodu nędzy zaprzedali się w niewolę. Tylko pod tymi warunkami można zachować wspólnotę z Bogiem. Bóg wymaga harmonijnego połączenia kultu i pobożnych praktyk
z
czynną miłością bliźniego. Tak było dawniej,
tak jest i
dziś.
Czytanie
z Księgi proroka Izajasza:
To mówi Pan:
Dziel swój chleb
z głodnym, wprowadż w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziej
i
nie odwróć się od współziomków. Wtedy twoje
światło wzejdzie jak zorza
i szybko rozkwitnie twe zdrowie. Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pana iść będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy,
a On rzecze: „Oto jestem!” Jeśli u siebie
usuniesz jarzmo,
przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz
twój
chleb zgłodniałemu i
nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciumnościach, a
twoja
ciemność
stanie się
południem,
—
Oto słowo Boże.
Psalm responsoryjny Ps 112(111)
Refren: Wschodzi w ciemnościach jak światło dla prawych.
lub:
Alleluja.
On wschodzi
w ciemnościach jak światło dla prawych,
łagodny, miłosierny i sprawiedliwy.
Dobrze się windzie człowiekowi, który z litości
pozycza i
swymi sprawami zarządza uczciwie. R.
Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje i pozostanie w wiecznej pamięci.
Nie przelęknie się
zlej
nowiny,
jego mocne serce zaufało Panu. R.
Jego wierne serce lękać się nie będzie.
Rozdaje i obdarzą ubogich;
jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze, wywyższona z chwałą będzie jego potęga.
R.