462
15. niedziela zwykła
Śpiew przed Ewangelią:
Alleluja,
Ziarnem jest słowo
Boże, a siewcą jest Chrystus, każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki.
Ewangelia
Przypowieść o siewcy.
—
Trzynasty rozdział Ewan
gelii św. Mateusza zawiera 7 przypowieści na temat królestwa niebieskiego. Serię ich rozpoczyna przypowieść o siewcy. Znaczenie
tej
przypowieści Jezus odsłania tylko Apostołom. Dlaczego nie wszystkim i
dlaczego Jezus mówi w ogóle w przypowieściach? Odpowiedź
Jezusa zawarta w Ewangelii św. Mateusza jest łagodniejsza niż u św. Marka (4,11—12). Jezus wychodzi, podobnie jak cytowane słowa Izajasza, od tego, że ludzie nie chcą słuchać prawdy Bożej. Nie mogą wierzyć, ponieważ nie
chcą być posłuszni Bogu. „Tajemnice królestwa
niebieskiego”, tzn. naukę o Bogu, Jego woli
i
obietnicach,
mogą zrozumieć
tylko ci, którzy wierzą w Jezusa i w Nim widzą objawiającego
się Boga, którzy
zadają sobie trud, aby te tajemnice i tę naukę odkryć. Forma przypowieści tego trudu właśnie wymaga. Jezus mówi
w przypowieściach, bo chce nas skłonić do wysiłku
szukania prawdy, którą jest On sam.
Ewangelia Mt 13,1—23
±
Słowa Ewangelii według św. Mateusza:
Tego
dnia
Jezus wyszedł z domu
i
usiadł nad jeziorem.
Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że
wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówiił im wiele w przypowieściach tymi słowami: Oto siewca wyszedł siać.