539
29. niedziela zwykła
Psalm responsoryjny Ps 96(95)
Refren: Pośród
narodów głoście chwałę Pana.
Spiewajcie
Panu pióśń nową,
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Głoście Jego chwałę
wśród wszystkich narodów,
rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów. R.
Wielki
jest
Pan, godzien wszelkiej chwały,
*
budzi
trwogę
najwyższą,
większą niż inni bo
gawie.
Bo
wszyscy bogowie pogan są tylko
ułudą,
Pan
zaś stworzył niebiosa. R.
Oddajcie Panu, rodziny narodów, oddajcie
Panu
chwałę i
uznajcie Jego potęgę.
Oddajcie
Panu chwałę
należną
Jego imieniu,
przynieście
dary i
wejdźcie
na Jego dziedzińce.
R.
Uwielbiajcie Pana w
świętym
przybytku.
Zdrżyj, ziemio cała, przed Jego obliczem.
Głoście wśród
ludów, że Pan jest królem,
będzie sprawiedliwie
sądził ludy.
R.
Drugie czytanie 1 Tes 1,1—5b
Paweł dziękuje
Bogu za
wiarę,
nadzieję
i miłość
Tesaloniczan.
—
Pierwszy List do Tesaloniczan wysłał św.
Paweł z
Koryntu w roku 51,
a więc około 20 lat po
śmierci Jezusa. Jest
to zatem
najstarszy list Pawłowy
i w
ogóle najstarsze z
pism
Nowego Testamentu, które
znamy.
Sw. Paweł ma powody do wdzięczności i podziwu. W Tesalonikach przebywał bowiem tylko kilka dni głosząc Ewangelię. Jego słowa
obudziły
wiarę.
Po nagłym
wyjeździe wiara ta nie zagasła, ale żyła na
nadal i pogłębiała
się. Stało się
tak dlatego, ponieważ moc
towarzyszyła działalności św. Pawła. Właśnie w tym
widzi znak,
że
Tesaloniczanie zostali
przez Boga „umiłowani
i
wybrani”.
