540
29. niedziela zwykła
Pierwsze trzy rozdziały tego listu nie
są
właściwie niczym
innym
jak
wspominaniem
i
dziękowaniem Bogu.
Tylko człowiek modlący się pojmuje wielkość otrzymanych darów. W tych rozważaniach św. Paweł określa drogę, jaką powinni iść chrześcijanie: jest nią żywa
wiara przejawiająca się w czynie, mocna miłość i wytrwałość w nadziei, a wszystko to stanowi treść oczekiwania
na przyjście
Pana. Słowa sw. Pawła pozwalają
nam
lepiej
poznać wewnętrzną
istotę Kościoła. Nie jest
on zwykłym stowarzyszeniem,
lecz
dziełem całej Trójcy
Świętej; Qjce, Syna i Ducha Świętego.
Początek Pierwszego
Listu
św. Pawła Apostoła do Tesaloniczan: FONT CLASS=f4>
Paweł, Sylwan
i Tymoteusz do Kościoła Tesaloniczan w Bogu Ojcu
i Panu Jezusie
Chrystusie. Łaska wam i
pokój.
Zawsze
dziękujemy Bogu za was wszystkich, wspominając o was
nieustannie w naszych modlitwach, pomni przed
Bogiem i Ojcem naszym na wasze dzieło wiary.
na
trud miłości i na wytrwałą nadzieję, w Panu
naszym Jezusie Chrystusie. Wiemy, bracia przez Boga umiłowani, o wybraniu waszym, bo nasze
głoszenie Ewengelii wśród was nie dokonało się
przez samo tylko
słowo, lecz przez moc
i
przez
Ducha Świętego, z wielką siłą przekonania.
—
Oto słowo Boże.
Śpiew
przed
Ewangelią Mt 12,21
Alleluja
Oddajcie Cezarowi to, co należy do Cezara,
a Bogu to, co należy do Boga.
Ewangelia Mt 22,13—21
Oddajcie Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to,
co
należy do Boga.
—
Kto zadaje Jezusowi
pytania, musi być gotowy na to, że dowie się więcej, niż chciał wiedzieć.
