756
4. niedziela Wielkiego Postu
Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie.
Nad rzekami Babilonu siedzieliśmy i płakali
wspominając
Syjon.
Na topolach tamtej krainy
zawiesiliśmy nasze harfy. R.
Bo ci, którzy
nas uprowadzili, żądali
od nas pieśni.
Nasi gnębiciele
żądali pieśni radosnej:
„Zaśpiewajcie nam którąś z pieśni syjońskich”. R.
Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską•
w obcej krainie?
Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie,
*
niech uschnie moja prawica.
R.
Drugie czytanie Ef
2,4—10
Umarli wskutek grzechu zostaliśmy zbawieni przez łaskę.
—
Na skutek grzechu pierworodnego i grzechów osobistych wszyscy ludzie oddalili się od Boga, jedynego źródła życia. Dlatego wszyscy jesteśmy bliżej
śmierci niż życia
(Ef
2,1—3), To stwierdzenie
poprzedza wypowiedzi zawarte w drugim
czytaniu:
„Bóg przywrócił
nas razem z Chrystusem do życia i posadził na wyżynach niebieskich".
