|
|
|
|
|
|
HYMN 2 Najwyższej chwały godzien jesteś, Panie, A Twoja mądrość nie ma żadnych granic. I ciebie sławić pragnie słaby człowiek, Pomimo grzechu, który dźwiga w sobie. Napełniasz ludzi szczęściem i weselem, Gdy wielbią Ciebie, nieśmiertelny Boże, Bo ich stworzyłeś, aby szli ku Tobie, Przewyższasz bowiem wszelkie dobra świata. Dopomóż przeto szukać Cię wytrwale I wreszcie znaleźć, wyznać swoje winy, Bo nasze serce wciąż jest niespokojne, Aż spocznie w Tobie, ojcze miłosierny. Wszechmocny Boże, nigdy nie pojęty, Jedyny celu wszystkich bytów ziemi, Niech tajemnica Trójcy Przenajświętszej Przez całą wieczność będzie pochwalona. Amen. ant. Panie, niech moje wołanie przyjdzie do Ciebie, * nie ukrywaj przede mną swojego oblicza. + Psalm 102 A ant. Przychył się, Panie, * ku modlitwie pokornych. + Psalm 102 B ant. Ty, Panie, stworzyłeś ziemię * i niebo jest dziełem rąk Twoich. + Psalm 102 C 15 Index |
|
|
|
|
|