Boża, w jednej chwili poznaję wielką świętość Boga. 0, jak mnie przytłacza ta wielkość Boga, wtenczas poznaję całą przepaść swą i nicość. Jest to wielka męka, bo za poznaniem idzie miłość. Dusza gwałtownie rwie się do Boga i stają wobec siebie dwie miłości:

Stwórca i stworzenie; (141) jedna kropelka chce się mierzyć z oceanem. W pierwszej chwili kropla chciałaby w sobie zamknąć ten ocean niepojęty, ale w tej samej chwili poznaje, że jest jedną kropelką i wtenczas zostaje zwyciężona, przechodzi cała w Boga — jak kropla w ocean... Ten moment w pierwszej chwili jest męką, ale tak słodką, że dusza, doznając jej, jest szczęśliwa.

Teraz obecnie odprawiam rachunek szczegółowy: łączyć się z 703 Chrystusem miłosiernym. To ćwiczenie daje mi dziwną moc, serce jest zawsze złączone z Tym, kogo pragnie — a czyny regulowane miłosierdziem, które płynie z miłości.

Każdą wolną chwilę przepędzam u stóp Boga utajonego. On 704 jest moim Mistrzem, o wszystko się Go pytam, o wszystkim Mu mówię, tu czerpię siłę i światło, tu uczę się wszystkiego, tu mi przychodzą światła, jak postępować z bliźnimi. Od chwili, kiedy (142) wyszłam z nowicjatu, zamknęłam się w tabernakulum z Jezusem, Mistrzem moim. Sam mnie pociągnął w ten ogień żywej miłości, około którego wszystko się skupia.

25 IX. Doznaję cierpień w rękach, nogach i boku — w miejscach tych, gdzie Jezus miał przebite. Szczególnie doświadczam tych cierpień wtenczas, kiedy spotykam się z duszą, która jest w stanie nielaski, wtenczas modlę się gorąco, aby miłosierdzie Boże ogarnęło tę duszę.

29 IX. W dzień św. Michała Archanioła widziałam tego wodza 706 przy sobie, który mi powiedział te słowa: Zlecił mi Pan, abym miał

zło, ale nie lękaj się. Któż jako Bóg! — I znikl. Jednak czuję jego obecność i pomoc.

(143) 2 X 1936. Pierwszy piątek miesiąca. Po Komunii św. nagle 707 ujrzałam Pana Jezusa, który mi rzekł te słowa: Teraz wiem, że nie dla łask ani darów mnie miłujesz, ale wola moja droższa ci jest niż życie; dlatego łączę się z tobą tak ściśle jako z żadnym stworzeniem.

W tej chwili znikl Jezus. Duszę moją zalała obecność Boża; 708 wiem, że jestem pod spojrzeniem tego Mocarza. Zanurzyłam się cała w radości, która płynie z Boga. Dzień cały żyłam w tym zanurzeniu w Bogu, bez żadnej przerwy, wieczorem nagle weszłam jakoby w omdlenie i dziwny rodzaj konania; miłość moja pragnie dorównać miłości tego Mocarza, jest tak gwałtownie pociągnięta ku

15 — Dzienniczek