misja

Pierwsza z tych prawd, to znaczy rozróżnienie Osób, została zaatakowana przez heretyków. I to jest powszechne w Piśmie, że Duch Święty jest odróżnić od Ojca i Syna. Duch Swięty nie jest Ojcem, bo pochodzi od Ojca i jest posłany przez Ojca. Po drugie, nie jest Synem, jak to czytamy w Piśmie świętym, dzięki objawieniu Jezusa Chrystusa, że jest Duch Swięty również wysyłany przez Syna. Po trzecie, Duch Święty nie jest Ojciec ani Synem; bo Pismo Święte pokazuje nam, często w tym samym działania te trzy Osoby Boskie bardzo wyraźnie, jak na przykład przy chrzcie Jezusa Chrystusa. Duch Święty zstępuje na Niego, Ojciec oświadcza, że jest jego Synem umiłowanym. Herezja Sabelianów jest odrzucona. Druga prawda, że Duch Święty jest Bogiem, tak jak jest Bogiem Ojciec i Syn, nie było powszechnie rozgłaszane, dopóki ta prawda nie była jawnie zaatakowana po połowie IV wieku. Sobór Powszechny odrzucił ten pierwszy błąd z odrazą. Arianie, którzy zaprzeczali boskości Syna, byli skłonni zaprzeczyć boskości Ducha Świętego, nie tak wyraźnie jak Macedończycy, i biskup Konstantynopola, który odważył się otwarcie sprzeciwiać tej prawdzie. Sobór w Konstantynopolu wyjaśnił więc waraźnie wiarę Kościoła o boskości Ducha Świętego, jako Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi; który z Ojcem i Synem odbiera wspólnie uwielbienie i chwałę, który mówił przez proroków. Te słowa pokazują nam równość Osób Trójcy Przenajświętszej: Ojca i Syna i Ducha Swiętego. Jednocześnie zgodnie z Pismem świętym, Boża Istota, w naturze Bóstwa swego jest Jedyna. Bóg jest Jeden jedyny i nie ma innego. Gdy mówi się o Bogu, który jest Duchem ożywiającym, czyli jak Ojciec wskrzesza umarłych i sprawia życie, tak i Syn ożywia kogo chce, to to samo odnosi się również do Ducha Swiętego. Po trzecie, mówiąc, że Duch Swięty od Ojca pochodzi, jak Pismo Święte uczy nas, mówiąc, że On jest Bogiem, tak jak Bogiem jest Syn Boży Jednorodzony. Po czwarte, Ojcowie Soborowi powiedzieli nam o równości z Ojcem i Synem przez równość należnej mu chwały. W końcu dodano, że Duch Swięty mówił przez proroków, zgodnie z następującymi słowami św. Piotra, że to nie z woli ludzi otrzymilśmy proroctwa dawniej przyniesione; ale to poruszeni przez Ducha Świętego święci mężowie Boży mówili: skąd jasno wynika, że jest On Bogiem, ponieważ Pismo Święte mówi nam w wielu miejscach, że to sam Bóg przemawiał do i przez proroków. Oprócz tych prawd, które są formalnie potwierdzone w świętych księgach i że to by wystarczało. Ojcowie greccy dodali, jako wyjaśnienie symbolu, że Duch Swięty od Ojca przez Syna pochodzi, aby bardziej wyraźnie wyznać wszystko, co było właściwe do Ducha Świętego. Ten mały dodatek okazał się być tematem sporów, które przetrwały aż do dnia dzisiejszego. Kościół Zachodni bowiem w późniejszm czasie przyjął takie wyjaśnienie, że Duch Swięty od Ojca i Syna pochodzi. Czyli jest miłością nie tylko Ojca względem Syna, lecz także miłością Syna względem Ojca. Czy to jest wielka różnica? No, po pierwsze, jako że święte księgi mówią, że Duch Święty jest duchem Ojca, to jest Duch Boży to by wynikało, że pochodzenie Jego jest tylko od Ojca; ale Pismo Swięte daje nam do zrozumienia, że Duch Święty pochodzi także od Syna, mówiąc, że Duch Święty jest duchem Jezusa Chrystusa, w duchu Jezusa Chrystusa. Dlatego właśnie św. Augustyn powiedział wraz z kilkoma łacińskimi pisarzami, że nie możemy zrezygnować z wiary, że Duch Święty pochodzi również od Syna. Nie możemy powiedzieć, że Duch Święty nie jest tchniony i posłany także od Syna, ponieważ nie bez powodu jest On nazwany Duchem Jezusa Chrystusa. Wszystko to prowadzi do tego, że św. Fulgencjusz napisał: Wierzcie mocno i bez wątpliwości, że ten sam Duch Święty, który jest Duchem Ojca jest i Duchem Syna,czyli jak od Ojca tak i od Syna pochodzi. Po drugie, możemy powiedzieć, że Duch Święty pochodzi od Ojca, ponieważ Ewangelia mówi nam, że Ojciec Go pośle w imieniu Syna; ale Pan Jezus także nieco dalej powiedział o Nim, że On Go im pośle od Ojca. Tak więc Duch Święty pochodzi od Syna również, jak to możemy znaleźć w Ewangeliiwedług św. Jana. Kościoły Wschodu już miały dodane jako wyjaśnienie do Credo Nicejsko-Konstantynopolitańsk., które nie zostało zastosowane dla całego Kościoła. Kościoły w Hiszpanii, w szóstym wieku, zaczęły wyrażać się w Symbolu Wiary, że Duch Święty pochodzi również od Syna. W ślad za nimi później poszły inne Kościoły na Zachodzie. Ale spór pozostał mimo że do wieku XI Kościół na Wschodzie i na Zachodzie nie były, jak później, rodzdzielone.